Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Side 72

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1995, Side 72
auki sýndi hann fljótt hæfileika til akuryrkju, garðræktar og jafnvel byggingarlistar. Fyrsta leikfang hans var lítill páll, annað var nett garðskófla og það þriðja var sirkill sem hann þreyttist seint á að beita við gerð uppdrátta þar sem hæfileikar skrúðgarðameistarans og borgarsmiðsins unga fengu að blómstra. Yngri bróðir hans, Abel, var gerólíkur. Sá var lifandi eftirmynd hlauparans föður síns. Hann var aldrei kyrr. Hann dreymdi aðeins um að halda af stað, um göngur og langferðir. Öll þolinmæðis- og kyrrsetuvinna var honum ógeðfelld. Aftur á móti þótti honum fátt jafn skemmtilegt og að sparka sundur leirþynn- um og sandköstulum hins þolinmóða og vinnusama Kains. En eldri systkin verða að sýna hinum yngri nokkra undanlátssemi, og Kain, eðlilega hvekktur, þurrkaði reiðitárin og endurbyggði óbug- aður eftir að bróðir hans stormaði hjá. Þeir urðu fullorðnir. Abel varð hjarðmaður og skeiðaði á eftir hjörð sinni yfir sléttur, eyðimerkur og íjöll. Hann var magur, kaldhæðinn og lyktin af honum minnti helst á geithafrana hans. Hann var stoltur af því að börn hans höfðu aldrei smakkað græn- meti og kunnu hvorki að lesa né skrifa, þar sem enginn skóli var fyrir hjarðfólkið. Aftur á móti lágu ræktarlegir akrar og garðar umhverfis fögur húsin þar sem Kain bjó með fjölskyldu sinni. Hann gaf heimilinu allan sinn kærleik og hafði nánar gætur á öllu. En Kain fann ekki náð fýrir augliti Jehóva. Hann hafði rekið Adam og Evu úr Paradís og sett kerúbína með logandi sverð við garðshliðin. Og sjá hvernig sonarsonurinn, innblásinn af endurminningum móður sinnar, endurheimti með vinnu og hyggindum það sem Adam hafði glutrað niður! Jehóva þótti votta fýrir ósvífni og uppreisnarhug í þessum Eden II sem Kain hafði látið spretta úr óffjórri jörð eyðimerkurinnar. Aftur á móti var Jehóva ánægður með Abel sem skeiðaði þindarlaust á eftir hjörð sinni yfir grjótbreiður og sanda. Þar að auki hafnaði Jehóva gjöfum Kains í hvert sinn sem hann færði Jehóva blóm og ávexti úr görðum sínum að fórn. Hann leit aftur á móti með velþóknun til geita og lamba sem Abel fórnaði honum. 70 TMM 1995:4
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.