Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1954, Blaðsíða 169

167 —
1954
þeirra en þeim getur talizt hollt.
Barnaverndarfélag hefur verið stofn-
að hér. Mun það hafa góðan vilja á
að verða að gagni og hefur þegar
komið á fót dagheimili fyrir ung börn.
Grenivíkur. Barnauppeldi sæmilegt,
en ef til vill hafa sum börn helzt til
lítið aðhald, þegar þau eru orðin það
gömul, að þau geta farið að bjarga
sér á eigin spítur úti við, þvi að engir
eru til að hafa eftirlit með þeim og
leiðbeina.
Seyðisfj. Börnin eru enn að færa
sig upp á skaftið. Annars engin breyt-
ing.
Vestmannaeyja. Virðist víða ábóta-
vant. Vandræðaheimili og vandræða-
börn eru hér nokkur, og eru slik mál
nærri óleysanleg i okkar þjóðfélagi,
smáu og reynslulausu á ýmis fjölbýlis-
viðfangsefni. Það vantar upptöku-
heimili, sem rikið verður að reka fyrir
kaupstaði og önnur sveitarfélög utan
Beykjavíkur. Sá tími er liðinn, er
sveitirnar gátu annazt um vandræða-
börn kaupstaðanna. Oft er kvartað
undan athafnaleysi barnaverndar-
nefndanna og máske stundum með
réttu, en það er ekki að undra, þótt
áhuginn dofni i nefndunum, þegar
hvergi fæst dvalarstaður fyrir börnin,
sem fjarlægja þarf af vandræðaheimil-
um. Það mætti hugsa sér, að bót væri
að því, að auk barnaverndarnefndar-
meðlima ættu þar sæti lögreglustjóri,
barnaskólastjóri og héraðslæknir, eða
skólalæknir, en allt slíkt endurskipu-
lagningarbrauk yrði þó til lítils gagns,
ef ekki fengist skjót viðurkenning á
þvi, að sveitirnar geta ekki lengur
tekið vandræðabörn fjölbýlisins, og
þess utan, en af sömu ástæðum, njóta
nú æ færri kaupstaðarbörn hinna
hollu uppeldisáhrifa sveitanna á
sumrin.
13. Meðferð þurfalinga.
Grenivíkur. Nú engir þurfalingar i
sömu merkingu og áður, síðan al-
uiennu tryggingarnar komu til skjal-
anna.
14. Ferðalög héraðslækna og læknis-
aðgerðir utan sjúkrahúsa.
Kleppjárnsreykja. Ekið 15136 km á
árinu.
Búðardals. Yfirleitt stuttar ferðir,
alls 9700 km.
Hvammstanga. Vegalengd læknis-
ferða samtals um 6000 km. Fjarvera
793 klst., eða rúmir 33 sólarhringar.
Hofsós. Upphlaðinn vegur er nú
kominn út í Sléttuhlið, og er það
mikil samgöngubót, þegar um er að
ræða ferðir í Fellshrepp og Fljótin,
þó að enn skorti mikið á, að sam-
göngur á þessu svæði séu viðunandi
að vetrinum. Mér virðist fólk hér oft
heimta lækni i löng, erfið og dýr
ferðalög af litlu tilefni og gera of lítið
að því að ráðgast við lækni i síma.
Oft fylgir beiðni um læknisvitjun ann-
aðhvort engin sjúkdómslýsing eða
mjög ófullkomin og ýkt; undantekn-
ing, ef hiti er mældur í sjúklingi, áð-
ur en læknis er vitjað.
ÓlafsfJ. Ferðir mjög fáar og allar
mjög stuttar.
Akureyrar. Ég hef oftast látið hjá
líða að skrifa nokkuð um ferðalög
mín i læknishéraðinu, þótt fáir hér-
aðslæknar hér á landi þurfi jafnoft í
læknisferðir og ég þarf. Það má segja,
að á sumrin eru þessi ferðalög auð-
veld, þar sem heita má, að allt sé
bilfært, en að vetrinum eru þessi
ferðalög oft erfið, og hefur komið sér
vel fyrir mig að vera alinn upp í
hinum mikla skíðamannabæ, Siglu-
firði. Verstar eru ferðirnar yfir Vaðla-
heiði, og hef ég oft orðið að fara á
sldðum, þegar ég hef þurft að vetrar-
lagi um Fnjóskadalinn. Nú höfum við
fengið snjóbil hér á Akureyri, og er
það auðvitað til stórra bóta, bæði til
læknis- og sjúkraflutninga, en ég vil
þó til gamans geta þess, að á þessu
ári var ég í aprilmánuði 5 klukku-
tima að komast 11 kílómetra vega-
lengd i snjóbílnum, og voru þó 5 menn
með til að moka, þegar bíllinn sat
fastur, sem var æði oft.
Grenivíkur. Ferðir nú farnar á bíl-
um, alltaf þegar bílfært er, annars
gangandi eða á skíðum.
Kópaskers. Ferðaðist samtals um