Andvari - 01.01.1974, Qupperneq 10

8
JÓHANN HAFSTEIN
ANDVARI
hann naut ekki sérstakra vinsælda sem stjórnmálamaður í föðurhúsum
Bjarna. Þó er þess að minnast, að það var einmitt Benedikt Sveinsson, sem
hafði forgöngu um það, að reistur var hinn veglegi minnisvarði fyrsta
ráðherra Islands fyrir framan Stjórnarráðshúsið við Lækjartorg.
Bjarni Benediktsson var þegar í æsku bókhneigður, og sóttist honum
námið vel. Hann varð stúdent frá Menntaskólanum í Reykjavík 1926 og
tók lögfræðipróf frá Háskóla íslands árið 1930 með hæstu einkunn, sem
þá hafði verið gefin í lagadeild. Hann stundaði framhaldsnám í stjórn-
lagafræði, aðallega í Berlín, á árunum 1930—1932.
Hann var aðeins tuttugu og fjögurra ára gamall, þegar hann var
settur prófessor í lögum við Háskóla Islands, og er það einsdæmi, en hann
var skipaður prófessor ári síðar.
Hann samdi þegar í upphafi mikið fræðirit t'ísindalegs eðlis: „Deildir
Alþingis“. Fylgdi það árbók Idáskóla íslands 1934—1935 og 1935—1936,
en var gefið út sérstaklega í Reykjavík 1939.
Þess utan samdi Bjarni Benediktsson fjölda vísindalegra ritgerða um
lögfræðileg efni, sem birzt hafa í tímaritum, bæði hérlendis og erlendis.
Sjálfur átti Bjarni vandað bókasafn, sem hann lagði ævinlega mikla rækt
við, og var þar einkum um að ræða laga- og sagnfræðihækur, ævisögur og
margs konar rit um alþjóðamál. Hann sanrdi og kennsluhækur, svo sem
„Dómstólar og réttarfar", ágrip af íslenzkri stjórnlagafræði og margt fleira,
sem ekki verður hér rakið, svo sem vísindalegar ritserðir í minninaarrit
merkra manna, t. d. prófessoranna Einars Arnórssonar og Olafs Lárussonar
og fleiri. Ég held, að menn verði mér ekki ósammála um það, að nemendur
Bjarna Benediktssonar hafi talið hann góðan kennara, enda rækti hann
störf sín af hinni mestu alúð. Hann var vel látinn af stúdentum og virtur
hæði af þeim og samkennurum sínum.
Háskóli íslands vottaði Bjarna mikinn og verðskuldaðan heiður á
limmtíu ára afmæli skólans árið 1961 með því að særna hann heiðurs-
doktorsnafnbót í lögum, doctor juris honoris causa.
Bjarni Benediktsson var tvíkvæntur. Fyrri konu sína, Valgerði Tómas-
dóttur, missti hann eftir skamma samhúð árið 1936 af barnsfararsótt. Við
það sviplega andlát urðu ein fyrstu náin kynni okkar. Hann duldi mig
ekki sorgarinnar, viðkvæmnin kom til dyranna, eins og hún var klædd.