Andvari - 01.01.1897, Síða 13
7
vænlegasta unglings, sem andaðist fyrir innan tví-
tugsaldur i lærða skólanum. Þessi menntastofnun
er nú alþýðu- og gagntræðaskólinn í Flensborg í
Hafnarfirði, og nam gjöf þeirra hjóna, sjera Þórar-
ins og konu hans, fullum 10,000 kr., og hafa færri
á voru landi enn látið eptir sig slika minningu.
Þetta hvorttveggja, lestrarbókin og alþýðuskól-
inn, átti að vera »vísir til menntunar og almennra
siðgæða«, og má óhætt segja það, að hið starfsama
líf sjera Þórarins stefndi allt að því marki, og gjörði
hann stórnýtan fjelagsmann. Sjera Þórarinn hafði
sjer að mörgu til fyrirmyndar Þorvald prófast afa
sinn í Holti, sem við er brugðið fyrir atorku og hve
mjög hann mannaði sveitir þær, er hann bjó i. Sama
er sagt af sjera Þórarni í Vatnsfirði, að hann hafi
þar komið á margri góðri nýbreytni, en minna er af því
að láta á Álptanesi, að því er til ávaxtanna kemur,
en eigi mun heimilið að Görðum síður hafa verið til
fyrirmyndar en í Vatnsfirði.
Um og eptir 1880 kemur lagasetning þingsins
í hinum kirkjulegu málum, sem sjera Þórarinn var
lífið og sálin í. Yfirgripsmest voru lögin um skipun
prestakalla, sem samin voru á þinginu 1879. Mál
þetta var undirbúið með 5 manna nefnd, sem 2 ár-
um áður var skipuð með konungsúrskurði til að
semja frumvörp til laga um skipun brauða og kirkna
og um gjöld til prests og kirkju. í nefnd þeirri sátu
með stiptsyfirvöldunum sjera Þórarinn, dr. Grimur
Thomsen og Einar Ásmundsson í Nesi. Frumvarp
nefndar þeirrar var svo lagt til grundvallar á þing-
inu á eptir og má óefað segja, að sjera Þórarinn
var þar atkvæðamestur bæði i railliþinganetndinni
og á þinginu, þar sem hann var bæði formaður og
framsögumaður nefndarinnar. Aðalbreytingin var