Andvari - 01.01.1897, Blaðsíða 177
171
menn hafa ekki áður vitað af við ísland, fekk jeg
í sumar við Faxaflóa; fiskimenn hafa þekkt hana
lengi og kalla hana náskötu. Hún er líka austur
með en sjaldgæf.
Trjemaðkur hetur á siðari árum gjört vart við
sig í skipum, sem legið hafa um vetur á Hafnarfirði
og Reykjavíkurhöfn. Jeg hefi og fundið hann í bryggj-
um í Reykjavík, fullþroskaðan, svo ekki er lengur
efámál, að hann eigi heima hjer (slæðist ekki að eins
með skipum eða rekavið frá útlöndum). Ivrabbadýr
eitt (Limnoria terebrans) hefur um langan aldur gjört
tjón á bryggjum í Reykjavik.
í fyrra vetur sendi jeg í veiðistöður og skip-
stjórum á þilskipum kring um landið eyðublöð með
spurningum um fiskigöngur, aflaupphæð og annað að
fiskiveiðum lútandi, í þeim tilgangi, að fá sem áreið-
anlegust svör, og auk þess til þess að hvetja menn
til að veita eptirtekt því, sem fyrir þá getur borið,
lifnaðarháttum fiska viðvíkjandi. — En þar eð jeg
hefi enn ekki fengið nema fá af þeim aptur, og flest
nýlega, verð jeg að láta biða, að birta innihald þeirra
að sinni. Samskonar blöð sendi jeg út í vetur og
næsta vetur, því þótt ekki komi nema nokkur apt-
ur, þá sje jeg af þeim, sem jeg hefi þegar fengið,
að þau gefa margar góðar upplýsingar.
Að endingu verð jeg að geta þess, að þessi ferð
mín í sumar er hin fyrsta tilraun af hálfu íslend-
inga sjálfra til þess að kynna sjer ýtarlegar fiskilíf
og fiskiveiðar landsins. Jeg hefi lært mikið af' þess-
ari ferð, og geti jeg farið um öll þau svæði lands-
ins, þar sem veiðar eru stundaðar að mun, vonajeg,
að með timanum geti það fengið nokkra þýðingu
fyrir fiskiveiðar vorar. — Nú sem stendur er varla
neitt til, sem geti heitið islenzk fiskifræði, því mest-