Andvari - 01.01.1897, Side 204
198
selja fjeð aptur til slátrara, sern verzla í stórkaup-
um, og eru þessir slátrarar nefndir »chevillards«.
Sala þessi fer fram annaðhvort þar sem fjeð er flutt
á land, eða þá í stórum byggingum, sem til þess eru
ætlaðar í flestum bæjum. Flestir þessara slátrara
eru auðvitað vel að sjer og kunna skript og bók-
færslu, en meðal þeirra eru einnig nokkrir, sem álíta
alla skript óþarfa-hjegóma og láta handsal og gott
minni nægja, þótt þeir kaupi alit að 2000 fjár i einu.
Sumir þeirra eiga sjálfir víðáttumikil beitilönd; ann-
ars er fjeð selt bændum, eða því er slátrað og það
selt i smáhópum til smáslátraranna. Uppboð á sauð-
fje á sjer ekki stað.
í bæjunum verður að skera fjeð i sjerstökum,
stórum húsum, sem eru bæjareign (abattoirs). Þar
fer einnig fram stórsala á kjöti. I nánd við hús
þessi eru vanalega hinar áðurnefndu byggingar, þar
sem selt er lifandi fje.
Samkundur eiga sjer alstaðar stað meðal fjár-
kaupmanna. Fjelög þessi hafa ströng lög og full-
trúar þeirra mikið vald. Það er því áríðandi að
komast í samband við formenn samkundnanna og fá
þá til að styðja að innflutningi á islenzku fje. Stærst
þessara fjelaga eru: »Syndicat du commerce en gros
de la boucherie de Paris. Formaður þess heitir J.
Nouzeaux, 176. Rue de Flandre, Abattoir dela Villette,
Paris. Hann verzlar sjálfur rneð kjöt i stórkaup-
um, og var fús á að gjöra samning um að taka á
móti islenzku fje á hverri viku fyrir fast verð, á-
kveðið fyrirfram.
Þá eru einnig kaupmenn, sem eru fyrir utan
allar samkundur, og selja þó talsvert fje. Þeim og
samkundumönnum kemur ekki sem bezt saman, og
verður því að viðhafa forsjálni, ef átt er við báða