Andvari - 01.01.1897, Page 183
177
(§ 34). Hafi raaður, sem áður hefir notið sveitar-
stvrks, koraizt af hjálparlaust fyrir sig og sfna síð-
ustu 5 árin, skal honum gefinn upp styrkur sá, sem
hann áður hefir þegið. Fátækrastjórn má gefa upp
þeginn sveitarstyrk þeira, sera styrklaust hefir kom-
izt af síðasta árið (§ 35). Hafi karlraaður á siðustu
5 árum þegið sveitarstyrk, raá hann eigi kvongast,
nema styrkurinn sje endurgoldinn eða framfærslu-
sveit hans leyfi (§ 42). Þegar maður þarfnast sveit-
arstyrks í dvalarsveit sinni og sje hún eigi fram-
færslusveit hans, skal hann án tafar yfirheyrður um
1. nafn, aldur og fæðingarstað, 2. hvar hann liafi
dvalið síðan hann varð 18 ára, og hve lengi í hverj-
um stað, 3. hvort hann hafi áður þegið sveitarstyrk
og hvar, og 4. hverjar sje nú ástæður hans og hver
orsök til þarfar hans (§ 43). Siðan skal tafarlaust
leitað eptir framfærslusveitinni (§ 46). Dvalarsveit
getur eigi heimtað borgun til læknis, yfirsetukonu
nje greptrunarkostnað af framfærslusveit (§ 44), og
aldrei meira en s/4 af styrk þeim, sem þurfamanni
hefir verið veittur (§ 45). Reikning yfir styrk-
inn verður að senda innan tiltekins tíma (§ 48). í
§ 51 eru sett ýms takmörk fyrir rjetti framfærslu-
hrepps til að heima flutning þurfamanns á sveit sína,
þótt hann hafi orðið styrks aðnjótandi. Framfærslu-
sveit borgar kostnaðinn við heimsendinguna venju-
lega að 8/i, en sú sveit, er þurfamann sendir
(dvalarsveitin) að J/4 (§55). Ef sjerstök atvik liggja
til, er framfærslustyrkur stundum eigi talinn sveitar-
styrkur (§§ 61—66). íslendingar öðlast framfærslu-
rjett eptir 10 ára dvöl í sömu sveit (§ 68). Þrætur
milli sveita út af fátækralögunum um skyldur þeirra
innbyrðis liggja undir úrskurð þess amtmnans, er
sveitarfjelag það, er krafa er gjörð gegn því, ligg-
12