Andvari - 01.01.1897, Blaðsíða 186
180
að færa; foreldrar eiga að framfæra börn sín, skil-
getin börn foreldra sina og óskilgetid barn móður
sína (§ 4). Sá, sem annan á fram að færa, getur
venjulega heimtað að hann njóti framfæris á heim-
ili sfnu (framfærslumanns) (§ 5). Húsbóndi er skyld-
ur að annast hjú sitt sjúkt í ailt að 4 vikur (§ 6).
Sveitarstyrk, sem maður hefir fengið eptir að hann
er 15 ára að aldri, má fátækrastjórn heimta endur-
goldinn af honum (§ 8). Nú þiggur maður sveitar-
styrk, eptir að hann er 15 ára, og er hann þá sjálf-
ur og eignir hans undir umsjón fátækrastjórnar;
getur hún krafizt þess, að hann sje gjörður ómyndugur
(§ 9). Þegar fátækrastjórn veitir þurfamanni styrk,
getur hún, án hans samþykkis, gengið eptir kröfum
þeim, er hann kann að hafa gegn öðrum, þangað
til styrkurinn er endurgoldinn (§ 10).
Framfærslusveit er annaðhvort upphafleg (fæð-
ingarhreppur) eða unnin (§ 16). Fæðingarhrepp
eiga innbornir menn þar, er móðir þeirra átti sveit,
er þeir fæddust, en útlendingar, er fengið hafa rjett
innborinna manna, eiga þar sveit, er þeir áttu heim-
ili, þegar þeir fengu rjettinn (§ 17). Sveit er unn-
in með 2 ára dvöl samfleyttri í sama hreppi. Sá, sem
er 62 ára að aldri, heldur þeirri sveitfesti sem hann
þá hefir (§ 18). Þó getur útlendingur í fyrstu eigi
unnið sjer sveit með skemmri dvöl en 5 ára í satna
sveitarfjelagi, en þareptir með 2 ára dvöl fl. 1886 §
1). Framfærslurjett missir útlendingur, er hann
fer alfarinn úr landi (1. 1886 § 2). Sveitfestisdvöl
slitnar a, við burtför úr sveitinni, b, er maður ff»r
sveitarstyrk eðac,betlar (§ 20). Konaáframfærslusveit
manns síns, og heldur henni, þangað til hún vinnur sjer
sveit á venjulegan hátt, eptir að hjónabandinu er
slitið. Skilgetin börn innan 15 ára fylgja sveit föð-