Andvari - 01.01.1897, Blaðsíða 203
197
á, að slíkt væri í vændum, væri æskilegt að danska
erindrekasveitin í París væri við því búin, svo hún
gæti, ef bannið yrði lagt á sauðfjárflutninginn, haft
áhrif á það á þann hátt, að innflutningur frá Islandi
yrði undanþeginn slíkum lagaákvæðum, eðaað minnsta
kosti, að komið yrði ( lögin sömu ákvæðum um, að
leyft væri að flytja inn magurt fje til fitunar, eins
og eru í hinu belgiska konungsbrjefi 22. jan. þ. á.
Eins og kunnugt er, höfðu Englendingar kvik-
fjársjúkdóma að yflrvarpi fyrir innflutningsbanninu
þangað, og riður því á, að hjeðan sje ekki flutt nema
heilbrigt fje. Er því ekki vanþörf að minnast á,
hversu þýðingarmikið það er, að fara vel með fjeð
og baða það. Frakkar heimta heilbrigðisskírteini
með fjenu; er því nauðsynlegt, að dýralæknir skoði
það vandlega, áður en það er flutt á skip hjer. Enn-
fremur verður að vera sönnun fyrir því, að engir
»epizootískir« sjúkdómar sjeu á þeim stað, þar sem
fjeð er flutt út. Hvað hins vegar »enzootiska« sjúk-
dóma snertir (sjúkdóma sem eru í landinu að stað-
aldri), þá eru engin lönd laus við þá, og ekki heimt-
andi, að Island sje eitt undanþegið. Eu það er álit
dýralæknisins, að þeir »enzootísku« sjúkdómar, sem
til eru hjer á Islandi, þurfi ekki að hamla fjársölu
okkar til Frakklands.
Sauðfjárverzlun á Fralcldandi.
Við verzlun þessa er ýmislegt einkennilegt, sem
ekki finnst í öðrum iöndum. Hún fer fram á allt
annan hátt en fjárverzlun á Englandi, þarsemvenju-
legt er að selja fjeð á uppboði, eins og kunnugt er.
— Fje það, sem er flutt til Frakklands, er vanalega
sent til umboðssölu, eða fyrirfram selt hinum stærri
umboðsmönnum fyrir fastákveðiö verð. Umboðsmenn