Andvari - 01.01.1897, Side 215
209
arar útgerðar vantar víst nægilegt auðmagn á ís-
landi. En nægt fje ætti að vera í landinu til að
stunda þess konar veiði með netura og lóðum á litl-
um þilskipum, og þótt Islendingar ættu ekki kost á
gufuskipum með frystiútbúnaði, gæti einnig verið
talsverður hagnaður að því, að flytja út þess konar
fiskitegundir saltaðar.
Viðvikjandi verkun á söltuðum kolum hef jeg
frá einum hinna stærri fiskikaupmanna i Antwerp-
en fengið eptirfylgjandi upplýsingar.
Afhöfða skal kolann vandlega; eigi má skilja
eptir hálft höfuðið, eins og áður var venja. Kvið-
inn skal skera upp milli kviðugganna, siorið skal
taka út og skafa hrygginn að innanverðu, svo ekk-
ert blóð eða óhreinindi verði eptir. Þá skal þvo og
bursta fiskinn vandlega. Aður en hann er saltaður,
skal rista nokkra skurði í hann á langveginn, rjett
inn úr roðinu, en ekki svo djúpa, að þeir nái inn í
bein. Þar að auki skal skera gat í gegnum fiskinn
aptur við sporðinn, 1 þumlungs langt, til að hengja
fiskinn upp. Þá skal salta kolann í stafla, svo að
enginn pækill komi á hann. Til 70 punda af kol-
um skal hafa 10 pund af salti (St. Ybes), og gæta
þess vandlega, að salt komi einnig í kviðinn. I salt-
inu á hann að liggja 2—4 daga. Þá skaltakahann
UPP> þvo hann og hengja banu til þerris i hjalli,
þar sem engin sól kemst að honum. Það má ekki
þurka hann mikið, heldur verður hann að eins að
vera vel útlekinn. Því næst skal láta hann í körf-
ur og geyma þar sem ekki er of heitt. Hann er
aðgreindur í fjórar stærðir, og verður hver stærð að
liggja sjer í körfu, eða vera aðgreind hver frá ann-
ari í sömu körfunni, með því tii dærais að snúa hon-
um á víxl. Fyrsta stærðin er frá 19 til 23 þuml-
14