Uppeldi og menntun - 16.02.2007, Síða 174

174
HÁSKÓLAST IG IÐ Í L JÓS I HNATTVÆÐINGAR
Barátta, sigrar og efasemdir
Flestir þátttakendanna hafa lagt mikið á sig í náminu og eru staðráðnir í að ljúka því.
Þeir lýsa baráttu og sigrum og hvernig þeir hafa komist yfir erfiða hjalla. Það er þó at-
hyglisvert, og e.t.v. áhyggjuefni, að margir taka fram að þeir muni tæplega treysta sér
til að kenna í bekkjum og síst af öllu til að verða umsjónarkennarar í íslensku grunn-
skólaumhverfi. Asísk kona segir: „Because of the challenges I´m still here.“/„Vegna
áskorananna er ég enn hér.“ Og asísk kona nefnir: „I was there on my own .. and I
survived!“/„Ég var þar ein og óstudd ... og ég hafði það af!“ Evrópsk kona segir: „Ég
hef nýtt mér þjónustu, fæ kannski of mikla núna og vil nú fara að draga úr henni,
verða eins og hinir.“ Flestir þátttakendanna draga fram jákvæða reynslu þrátt fyrir
erfiðleikana. Amerísk kona segir: „Reynslan af náminu og búsetunni hefur breytt mér
mikið. Ég hef fengið aðra sýn á hlutina, gegnum „íslensk augu“, ég er sjálfstæðari.“
Asísk kona segir: „Ég er mjög ánægð með námið. Ég hef lært mikið og sjálfstraust mitt
hefur aukist mikið. Ég er sterkari manneskja eftir námið.“
Starfsvettvangurinn
Í viðtölunum við erlendu nemendurna kemur fram það sjónarhorn hjá grunnskóla-
kennaranemunum að þeir telji sig ekki geta kennt í íslenskum grunnskólum að námi
loknu. Þeir segjast ekki vera tilbúnir til þess, sérstaklega ekki sem bekkjarkennarar.
Þegar þeir eru beðnir að útskýra þetta nánar nefna þeir m.a. skort á íslenskukunnáttu
og ótta við niðurlægingu af hálfu nemenda sinna. Þessi niðurstaða bendir til þess að
námið í heild, tilteknir þættir þess eða vettvangsnámið veiti þeim ekki það sjálfstraust,
styrk og hvatningu sem þarf til að takast á við starfsvettvanginn í grunnskólum. Allt
annað sjónarhorn kemur fram hjá leikskólakennaranemunum. Þeir tala sérstaklega
um það hversu hvetjandi starfsvettvangurinn í leikskólunum sé, bjóði þá velkomna
og að þeim bjóðist starf strax að loknu námi. Þeir nefna einnig að þeir finni hversu
mikil þörf sé þar fyrir starfskrafta þeirra, ekki síst tungumálakunnáttu. Þessa þörf
finni þeir hjá börnunum í leikskólunum ekki síður en starfsfólkinu.
Íslenskt samfélag – íslenskir háskólar
Þátttakendurnir fjalla um stöðu sína í íslensku samfélagi, erfiðleika við að fá aðgang
að samfélaginu og hvernig háskólanámið hefur styrkt stöðu þeirra og sjálfsmynd.
Sumir líta á sig sem mikilvæga brautryðjendur fyrir annað fólk af sama uppruna og
taka þá stöðu sína alvarlega. Asísk kona lýsir því hversu erfitt er að fá aðgang að
samfélaginu:
It is a very tight society. If you come for a short time, it is alright, everyone is
very nice, but if you want to stay for a longer time, everything changes./ Þetta er
mjög lokað samfélag. Ef maður kemur í stuttan tíma, er það í lagi, allir eru mjög
almennilegir, en ef maður vill vera lengur breytist allt.
Evrópsk kona segir: „Ég get nýtt vel fyrri menntun mína og reynslu.“ Asísk kona segir: