Úrval - 01.12.1944, Side 35

Úrval - 01.12.1944, Side 35
UNDAN OKI ÞJÖÐVERJA 33 ar, — svikarar Frakklands. Nú hefði verið ákveðið að merkja þær svo, að allir Frakk- ar vissu, hvað þær væru. Sér væri persónulega mikil ánægja að því, að krúnuraka þær. Hon- um voru fengin skæri, en ungu stúlkunni var skipað að setj- ast á stólinn, og tók unglingur- inn þegar að snoðklippa hana, — en hún hafði hár mikið og fagurt. Nú tóku áhorfendurnir að skiptast í tvo flokka. Fólkið, sem næst var konunum, komst í uppnám af ánægju, hló og klappaði lófum, þegar hárlokk- arnir féllu til jarðar. Hinn hópurinn, sem fjær stóð, horfði á þetta rneð vanþóknun. Stúlkan var föl og sýnilega óttaslegin, en bar sig vel. Hún bar höfuðið hátt og gerði fólk- ínu það ekki til geðs að kveinka sér. Það var aðeins gamla kon- an, sem ekki gat tára bundizt. Þarna var drengur um ferm- ingu, sem skemmti sér konung- lega. Hann leit til mín og sagði á ensku: „Gott? gott?“ En ég svaraði því neitandi, og bætti því við, að það væri bæði grimmdarlegt og óréttlátt. Menn höfðu haldið, að ég skildi ekki, hvers vegna þetta var gert. En nú tóku ýmsir af báðum flokkum að skýra þetta fyrir mér. Amman rak lítinn greiðasölustað, þar sem þýskir liðsforingjar höfðu haldið til, og með því að greiða „svarta- markaðs“-verð, höfðu þeir fengið þar allt það bezta, sem til var matarkyns þar í þorpinu, en vegna skömmtunar, höfðu þorpsbúar sjálfir haft matvæli af skornum skammti. Þessir foringjar hefðu síðan sofið hjá þeim mæðgunum, og greitt móðurinni fyrir. Skiptar voru þó skoðanir um dótturina. Sum- ir héldu því fram, að sá hefði einn verið munurinn á þeim, að dóttirin hefði verið metin til hærra verðs. Þeir sem misk- unsamari voru sögðu, að móð- irin bæri alía sökina. En öllum bar þó saman um, að dóttirin hefði verið skækja þýzks liðs- foringja frá því hún var fjórt- án ára gömul! Hatrið á þessum konum var sprottið af þessum sökum. Ekki það, að þær hefðu að öðru leyti verið vinveittar Þjóðverjum, heldur, að þær hefðu grætt stórfé á þessum viðskiptum við þá. Því var fleygt, að móð- irin hefði tekið 500 til 1000 franka fyrir greiða við foringj-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.