Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1997, Blaðsíða 199
.k§tnir háskólakennarar
197
hátækniiðnaði. Þessi verkefni styrkti Eggert
vegna áhuga, sem hann hafði sjálfur á efninu,
°g hann naut þess að taka þátt í brautryðj-
endastarfi. Styrkir hans voru sérstaklega
niikilvaegir, þar sem hér var oftast urn tvísýn
v'ðfangsefni að ræða, sem fáir vildu styðja,
yrr en meira var vitað og árangur var
|ryggur. Styrkir hans brutu ísinn og ruddu
Pcssum verkefnum greiða braut. Á 20 árum
í1 unu þeir samanlagt hafa numið um 20 m. kr.
ggert gladdist yfir árangri af stuðningi
sinum. En hann var jafnframt sjálfur ríkur af
ngmyndum og óspar að kynna þær fyrir
yngri mönnum, sem hann hvatti til dáða. í
sePtember 1995 gaf Eggert Háskólanum
'•erðbréf að verðmæti liðlega 20 m. kr., og
auk þess ánafnaði hann Háskólanum mikil
verðmæti í erfðaskrá sinni. Gjöfin varð
stofnfé í Eggertssjóði, en honum er ætlað að
styrkja rannsóknir á sviði jarðfræði og líf-
rami, sem voru einlægt áhugamál Eggerts.
ggertssjóður er nú einn stærsti sjóður
^skólans (um 100 m. kr. í upphafi árs
UJ). Alls urðu gjafir Eggerts því um 120
■ kr- Hann var kjörinn heiðursfélagi í Jökla-
mnnsóknafélagi Islands (Mbl., 24. maí 1996,
°8 fféttatilkynning H. í. 1995).
Stefán Haraldsson
, ^tefán Haraldsson, dósent í bæklunar-
f ^kningum og yfirlæknir á Landspítala,
® dist 9. mars 1922 á Akureyri og andaðist
• agúst 1996. Foreldrar hans voru Haraldur
rf-sson, leikari, og kona hans Júlíana Frið-
sdóttir, hjúkrunarkona. Stefán lauk stúd-
ly sprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík
u- , , °8, kandídatsprófi við læknadeild
bæki°*a íslands 1549. Sérnám og störf í
g u,narskurðlækningum stundaði hann í
1 æk '°^ 1953-1971, en 1971 varð hann yfir-
sta f'1^ k^klunardeildar Landspítalans. Því
start 8egndi hann til 1992, þegar hann lét af
b T.Urn fyrir aldurs sakir. Stefán var dósent í
j I unarlækningum við læknadeild Háskóla
le s 1975-1992, formaður Félags ís-
skra bæklunarlækna 1972-1986, sat í
I (Trn Nordisk Ortopedisk Forening 1976-
^i, .,’ f°rseti 1982-1984; hann sat í stjórn
Pjoðasamtaka bæklunarlækna 1981-1992.
an varði doktorsrit sitt, On Osteochondr-
osis Deformans Juvenilis Capituli Humeri,
Including Investigation of Intra-osseous
Vasculature in Distal Humerus, við háskól-
ann í Lundi 1959 (Lœknar á Islandi, Rvk.
2000; Mbl., 29. ágúst 1996).
Ólafur Jensson
Ólafur Jensson, prófessor í erfðafræði í
læknadeild og forstöðulæknir Blóðbankans,
var fæddur 16. júní 1924 í Reykjavík. Hann
lést 31. október 1996. Foreldrar hans voru
hjónin Jens R Hallgrímsson, togarasjómaður
og bátsmaður, og Sigríður Ólafsdóttir ffá
Gesthúsum á Álftanesi. Ólafur varð stúdent
frá Menntaskólanum í Reykjavík 1946, lauk
embættisprófi í læknisfræði 1954 og hlaut
almennt lækningaleyfi 1959; sérfræðileyfi í
blóðmeina- og frumurannsóknum fékk hann
1959. Að loknum kandídatsstörfum á Land-
spítalanum stundaði Ólafúr sérnám við Post-
graduate Medical School á Hammer-
smithspítala í London og Royal Infirmary í
Newcastle 1955-1958. Hann starfaði að
frumurannsóknum við Leitarstöð Krabba-
meinsfélags Reykjavíkur 1958 og varráðgef-
andi sérfræðingur Leitarstöðvar Krabba-
meinsfélags íslands 1964-1974 og erfða-
fræðinefndar Háskóla íslands 1969-1974.
Ólafúr stofnsetti og rak eigin rannsóknarstofu
í blóðmeinafræði 1959-1976. Hann var for-
stöðumaður Blóðbankans frá 1972-1994 og
prófessor við Háskóla íslands 1990-1994.
Ólafur var fastafulltrúi í sérfræðinganefnd
Evrópuráðsins um blóðbankastarfsemi frá
1972, formaður Blóðgjafafélags Islands
1981-1993, sat í Yfirstjórn mannvirkjagerðar
á Landspítalalóð 1972-1989, ritstjóri Lœkna-
blaósins 1967-1971, í stjórn Félags evr-
ópskra mannerfðafræðinga frá 1966. Hann
var heiðursfélagi Blóðgjafafélags Islands.
Ólafúr varði doktorsrit sitt, Studies on Four
Hereditary Blood Disorders in Iceland, við
læknadeild Háskóla íslands 1978. Hann
stofnaði til samstarfs viö marga rannsókn-
armenn innanlands og erlendis, sem leiddi til
birtinga fjölda vísindagreina. Ólafúr var
vinstrisinnaður í stjórnmálaskoðunum, og
hann tók þátt í átökunum á Austurvelli, 30.
mars 1949. Hann var sæmdur riddarakrossi
hinnar íslensku fálkaorðu fyrir vísindastörf.