Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1997, Blaðsíða 320
318
Árbók Háskóla íslands
aði eru og oft truflaðir af ólíkum launakjörum
og öðru samspili skatta og tekna. Til að komast
fram hjá þessu er allur samanburður byggður á
vinnumagni í kennslu. I fyrsta áfanga hefur
nefndin einbeitt sér að því að skoða þann þátt
skólastarfsins, sem lýtur að kennslunni og tek-
ið til meðferðar þá þætti, sem heyra undir lið-
inn 1.06 í fjárlögum, kennslu- og vísindadeild-
ir. Nefndin hefur farið í saumana á öllu
kennslustarfinu í skóianum og beitt erlendum
stöðlum á kennslumagn og vinnustundir. Hún
hefúr aðeins tekið mið af virkum ársverkum
stúdenta (um 3.600 veturinn 1992-1993) og
því lágmarksframboði námskeiða, sem krafist
er og þessi fjöldi leyfir.
Samkvæmt niðurstöðum nefndarinnar
vantar um 300 milljónir á þær 980 milljónir,
sem skólinn hefúr til að sinna þessu viðfangs-
efni. Að mati nefndarinnar er þetta ógnvænleg
tala og hlýtur að kalla á viðbrögð. Hvaða hlut-
verk ætlum við Háskóla íslands í því stöðugt
þéttara samspili landa Vestur-Evrópu, þegar
honum eru fengin um 75% af þeirri fjárhæö,
sem annars staðar er talið lágmark? Nefndin
gerir það að tillögum sínum, að á næstu þrem-
ur árum verði þessum mun eytt og á næsta ári
verði fjárhæðin til kennslu- og vísindadeilda
aukin um 95 milljónir. Nefndin vill bjóða
menntamálaráðuneytinu að starfa með því í
skoðun þessara gagna og vinna þau enn frekar,
enda hljóta menntamálaráðuneytið og Háskól-
inn að eiga það sameiginlegt að vilja tryggja
alþjóðlega stöðu háskólamenntunar hér á
landi.“ Með tillögunum var óskað eftir viðræð-
um við Ólaf G. Einarsson, ráðherra mennta-
mála, og var þessi vinna kynnt honum í júní-
mánuði. Lýsti ráðherra áhuga á, að þessi mál
yrðu skoðuð frekar, og ákveðið var að koma á
samstarfsnefnd, þar sem menn frá fjármála-
nefnd háskólaráðs, menntamálaráðuneytinu og
fjármálaráðuneytinu færu í saumana á þessum
tillögum. Samtímis þessu var farið að undirbúa
fundi með deildum Háskólans og námsbraut-
um til að kynna nánar reiknilíkanið og ræða at-
hugasemdir, sem menn hefðu fram að færa.
Við afgreiðslu fjárlaga í desember 1994 var
fjárveiting til Háskólans hækkuð um 79 m. kr.,
þar af voru 46 m. kr. vegna „kennslu- og vís-
indadeilda." Þó að þessi upphæð hafi aðeins
verið um helmingur af því, sem beðið var um,
var þetta í fyrsta sinn um árabil, að fjárveitingar
Prófessor Örn Helgason, formaður
Fjármálanefndar háskólaráðs.
til almennrar kennslu hækkuðu við skólann-
Vorið 1995 var áfram unnið með deildum að út-
færslu á reiknilíkaninu. Þó að ýmis ágreintngS'
atriði um flokkun námsgreina og vægi einstakra
þátta kæmu upp á yfirborðið um vorið, var vt
afgreiðslu á fjárlagatillögum í maí 1995 sam-
þykkt að halda áfram á sömu braut og leggla
kapp á að ná markmiðum reiknilíkans. tt
kosningar sama vor urðu ríkisstjómarskipti, ®n
á fúndi í júnímánuði lýsti nýi menntamálara
herrann, Bjöm Bjarnason, yfir áhuga á að vinna
áfram að þessu máli og nefndi til samstarfsaöi a
að hálfu ráðuneytisins. Unnið var af krafti,iaI11
eftir hausti með ráðuneytismönnum, en sam
hliða mögnuðust deilur innan Háskólans nm
flokkun og skiptingu fjárveitinga innan líkans
ins. Var svo komið, að í nóvember reynms
nauðsynlegt að fresta frekari viðræðum í ra n
neytinu. Var það mjög bagalegt, ekki sist P
sem um svipað leyti fór fram lokahrtna
í af-
greiðslu fjáríaga, og þegar lögin fyrir árið 19
sáu dagsins ljós, hækkuðu fjárveitingar aðet
um 15 m. kr. umfram leiðréttingu vegna kjam
samninga. ,, ,
Miklar umræður urðu um reiknilíkanið i
skólaráði vorið 1996. Háskólinn bauð lnn=a
Leif Lindfors, forstjóra Stokkhólmsháskóla.e