Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1997, Blaðsíða 564
562
Árbók Háskóla íslands
Gallblöðrustarfsemi í mönnum, gall- og
brisvökvaútskilnaður í skeifugörn; merkja-
greining og gerð reiknilíkans um starf-
semina. Starfslið: Jóhannes R. Sveinsson,
Þorgeir Sigurðsson, Finnur Pálsson, Sigfús
Bjömsson. Samstarf: Ólafúr Gr. Björnsson,
Vinton S. Chadwick, Roger Murphy, Hamm-
ersmithspítala, London, Sigurjón B. Stef-
ánsson, University College, London, Sjöfn
Kristjánsdóttir, Landakotspítala, Eysteinn Pét-
ursson og Davíð Davíðsson, Landspítala.
Gallblöðrustarfsemi og útskilnaður galls
og brisvökva í skeifugörn var rannsakað í
mönnum með sindurtalningu (scintigraphy)
og efnagreiningu á merktum (ICG, PEG
4000) gallvökva úr skeifugörn. Afldreifing
tíðniþátta í sveiflum í gallútskilnaðinum var
könnuð og áhrif stýrihormóna (kólecýsto-
kíníns, secretíns) og gallsalta á útskilnaðinn;
reiknilíkan var gert af gall- og brisút-
skilnaðarkerfinu. Niðurstöður voru kynntar
á innlendum og erlendum þingum og einnig í
tímaritum.
1) Jóhannes R. Sveinsson, Eysteinn Pétursson,
Sigurjón B. Stefánsson, Sjöfn Kristjánsdóttir,
Olafur G. Björnsson, Sigfús Björnsson, Davíð
Davíðsson. Power spectral analysis and
modelling of biliary- and pancreatic excretion
in man based on data obtained by duodenal
aspiration, Tc'”m-HIDA cholescintigraphy and
Se-HCAT external counting. European
Jownal of Clinical Investigation (Suppl. 2),
24:A16, 1994 (kynnt á 28. þingi European
Society for Clinical Investigation, Toledo,
Spáni).
2) Jóhannes R. Sveinsson, Eysteinn Pétursson,
Sigurjón B. Stefáþsson, Sjöfn Kristjánsdóttir,
Davíð Davíðsson, Ólafur G. Björnsson, Sigfús
Björnsson. A mathematical modelling of
biliary and pancreatic excretion in man based
on Power spectral analysis. Læknaþing íslands,
Reykjavík, september 1993, ágrip birtist í
Lœknablaðinu (fylgirit 24), 79. árg., bls 30
1993.
3) Ólafúr Gr. Björnsson, Sigurjón B. Stefánsson,
Vinton S. Chadwick, Sigfús Björnsson. Fourier
analysis of biliary and pancreatic excretion in
man based on data obtained by a duodenal
perfusion/aspiration technique. International
Journal of Biomedicai Computing, 26:109-
123, 1990.
Hér var byggt á fyrri vinnu, prófunum á
indocyanine green (ICG) sem galllitarefni
(biliary marker):
4) Ólafur Gr. Bjömsson, Roger Murphy, Vinton S.
Chadwick og Sigfús Björnsson. Physico-
chemica! studies on indocyanine green: molar
lineic absorbance, pH tolerance, activation
energy and rate of decay in various solvents.
Journal of Clinical Chemistry and Clinical
Biochemisty, 21:453-458, 1983]
5) Ólafúr Gr. Björnsson, Jóhannes R. Sveinsson,
Finnur Pálsson, Sigfús Bjömsson. Biliary and
pancreatic secretion in man: a mathematical
modelling based on spectral analysis. Clinical
Research, 31:280A, 1983.
6) Ólafúr Gr. Bjömsson, Sigfús Björnsson,
Sigurjón B. Stefánsson, Vinton S. Chadwick.
Fluctuations of biliary and pancreatic secretion
in man studied by spectral analysis.
Gastroenterology, 82(5):1019, 1982.
7) Ólafúr Gr. Björnsson, Þorgeir Sigurðsson,
Vinton S. Chadwick, Sigfús Björnsson. The
effect of jejunal reinfúsion of aspirated
duodenal fluid on biliary excretion in man; data
analyzed by signal processing. Clinical
Research, 30:34A, 1982.
Merkjagreining langtímatruflana í hjarta-
rafboðum í rottum eftir ísópróterenól-
gjöf: áhríf lýsis á hjartsláttaróreglu og
dánartíðni. Starfslið: Finnur Pálsson og
Sigfús Björnsson. Samstarf: Jóhann Axels-
son, Lífeðlisfræðistofnun, og Sigmundur
Guðbjarnason, raunvísindadeild.
Sett var upp tilraun og könnuð áhrif
þorskalýsis á þol rottuhjarta gegn streitu, en
fitusýrur í lýsi breyta fitusýrusamsetningu
fosfólípíða í hjartavöðva. Rottur voru aldar a
lýsisbættu fóðri og annar hópur á hefðbundnu
fóðri (kontróldýr). Streita var framkölluð meo
ísópróterenóli, og hún leiddi til hjartsláttar-
óreglu (hér kallað slag). Rottur, sem ekkj
fengu lýsi, höfðu að þessu leyti meira þ°
gegn streitu heldur en rottur, sem fóðraðar
voru með lýsi; dánartíðni rotta án lýsis var
lægri en 50%, en dánartíðni lýsisalinna dýra
var 100%. Hjartarafrit (5 dýra úr hvorum
hópi) voru skráð fyrir og eftir streitu og kann
að, hvort sæjust ólíkar truflanir í hjarta
rafboðum. Rafritin voru tíðnigreind og met( •
hvernig afl hjartarafboðanna dreifðist á tiðnir-
Dreifing aflsins var meiri í lýsisöldu rottunu
fyrir hjartaslag (rafboðin ekki eins háttbundu
og hjá kontróldýrunum), en meiri dreifing va^
hjá kontróldýrunum, eftir að hjartaslag va
framkallað. Einnig var beitt höfuðþatta