Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2018, Blaðsíða 175

181
Margaret Atwood
Er ég vondur femínisti?
Inngangur að þýðingu
Greinin sem hér fer á eftir á sér nokkra forsögu – og raunar eftirköst líka.
Höfundurinn er kanadíska fræðikonan og rithöfundurinn Margaret Atwood,
einn fremsti höfundur samtímans, en tilefnið eru atburðir sem áttu sér stað í
kanadískum háskóla fyrir fáum árum.
Í nóvember 2015 tilkynntu yfirvöld Háskólans í Bresku-Kólumbíu að
Steven Galloway, forstöðumaður ritlistardeildar skólans og þekktur rithöf-
undur, hefði verið leystur tímabundið frá störfum vegna „alvarlegra ásakana“.
Ekki var tilgreint hvers eðlis þessar ásakanir væru en gefið í skyn að málið sner-
ist um kynferðisofbeldi af einhverju tagi. Galloway fékk þó ekki að vita hvað
hann var sakaður um og var jafnframt meinað að tjá sig um málið. Í kjölfarið
var Mary Ellen Boyd, fyrrum dómara við hæstarétt Bresku-Kólumbíu, falið að
rannsaka ásakanirnar og eftir að hún skilaði skýrslu sinni til háskólayfirvalda
var Galloway sagt upp störfum í júní 2016 á grundvelli „trúnaðarbrests“ án
þess þó að staðfest væri hvort ásakanirnar gegn honum ættu við rök að styðjast
eður ei. Skýrsla dómarans var ekki gerð opinber og háskólinn upplýsti ekki um
niðurstöður hennar.
Í október 2016 birtist síðan opið bréf til Háskólans í Bresku-Kólumbíu,
undirritað af fjölmörgum rithöfundum og áhrifafólki í kanadísku bókmennta-
lífi, þ.á m. Margaret Atwood, þar sem málsmeðferð háskólans er harðlega
átalin og þess krafist að óháð rannsókn fari fram á málinu öllu. Þetta opna
bréf olli miklum hræringum meðal kanadískra femínista og bókmenntafólks
og segja má að það hafi með nokkrum hætti klofið kanadískan bókmennta-
heim í herðar niður. Undirskriftum var safnað gegn bréfinu og aðstandendur
þess sakaðir um að sýna þolendum kynferðisofbeldis lítilsvirðingu – og sumir
drógu raunar undirskriftir sínar til baka.
Í ársbyrjun 2018 birtist svo eftirfarandi grein Atwood í dagblaðinu The
Globe and Mail í Toronto – en í millitíðinni hafði þrennt gerst sem máli skiptir:
Ritið 3/2018, bls. 181–186