Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2018, Blaðsíða 87

89
og Haraldur Henrysson, skiluðu sératkvæði og benda á að ákærði hafði
spennt upp glugga hjá konunni og komið henni að óvörum út úr einu her­
berginu. Þau hefðu að sögn konunnar tekist á í rúmi hennar og hún sagt
að hún hefði ekki kraft í að slást við hann og hann skyldi gera það sem
honum þóknaðist. Ákærði sagði að hann hefði beðið hana í nokkur skipti
að hafa samfarir við sig en hún neitað í fyrstu. Síðan hafi hún samþykkt
það en sagt að hún ætlaði ekki að taka þátt í þeim. Minnihluti Hæstaréttar
taldi að sakfella bæri ákærða eins og Héraðsdómur hafði gert. Niðurstaða
meirihluta Hæstaréttar vekur upp spurningar; ákærði hafi ekki vitað hvar
samband þeirra stæði þegar háttsemin átti sér stað. Eru það rök fyrir því
að hún væri samþykk kynmökunum? Ákærði var sakfelldur fyrir að hafa
í frammi hótanir en hann sendi meðal annars sms­skilaboð til konunnar
með hótunum um líflát og sjálfsvíg. Meirihluti Hæstaréttar sýnir því ekki
skilning að konan hafi látið undan vegna mikillar ógnar ákærða eftir að
hann hafði brotist inn á hennar helsta griðastað, heimilið. Ákærði bar um
að hún hefði sagt að hann gæti haft við hana samfarir en hún ætlaði ekki
að taka þátt í þeim. Engin athugasemd er gerð við þann framburð ákærða.
Þykir það eðlilegt að kona sé viðfang karlmannsins í kynlífi?
Gerendur fleiri en einn
Hópkynlíf er ein birtingarmynd aukinnar kynlífs­ og klámvæðingar, eins
og fram kom hér að framan. Klámvæðing getur haft þau áhrif að litið
sé á kynlíf sem neysluvöru sem neytt er eins og hverrar annarrar vöru,
án tilfinninga, og geta þessar hugmyndir einnig átt við um hópkynlíf en
nokkrir dómar sem teknir voru til athugunar í þessari rannsókn fjalla um
kynferðislegt ofbeldi í hóp. Í Hrd. 2003 bls. 379 (360/2002) voru tveir 19
ára strákar sakfelldir fyrir að hafa með ofbeldi þröngvað 16 ára stúlku til
samræðis og annarra kynferðismaka á heimili annars þeirra. Hafði ákærði
í tvígang þröngvað getnaðarlim sínum inn í leggöng stúlkunnar. Meðan á
því stóð setti meðákærði getnaðarlim sinn í munn stúlkunnar og lagðist
síðan ofan á hana og þröngvaði getnaðarlim sínum inn í endaþarm henn­
ar. Um ákvörðun refsingar segir m.a. í héraðsdómi, sem stóð óröskuð í
Hæstarétti:
Við ákvörðun refsingar ber einnig að líta til hinnar alvarlegu hátt­
semi, sem dómurinn metur svívirðilega og einkar niðurlægjandi,
sérstaklega í ljósi þess að ákærðu þröngvuðu stúlkunni á tímabili til
kynferðismaka í leggöng og endaþarm á sama tíma.
„HúN REyNdi EKKi Að KALLA Á HJÁLP …“