Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2021, Page 119

GUðRÚN ELSA BRAGADóTTIR
122
hjónabandi sínu, en ekki með þeim hætti sem maðurinn hennar vildi að hún
gerði það; hún gat ekki orðið það sem hann vildi. Svipað vandamál virðist
hafa gert vart við sig í fyrrum hjónabandi Theodores, en hann biður Cath-
erine afsökunar á „öllu sem hann hafði viljað að hún væri og segði“ í bréfinu
sem hann skrifar til hennar í lok myndar.
OS1-stýrikerfinu er ætlað að bæta úr því vandamáli að fólkið í lífi manns
sé ekki eins og maður vill að það sé, það er hannað til að vera „næm vera sem
hlustar á þig, skilur þig og þekkir þig“ og fullnægir þannig þörfum þínum án
þess að þurfa nokkuð í staðinn. Þótt manneskjur í Henni séu ófullkomnar og
þær skorti ýmislegt, sýnir myndin líka að getan til að elska aðra manneskju
er sprottin úr þessum ófullkomleika. Svo virðist vera að gervigreind geti að-
eins elskað í þeim skilningi sem við leggjum í hugtakið, hvort sem sú ást er
jafn raunveruleg og sú mennska eða ekki, þegar þær sjálfar verða „mennsk-
ari“: finnst þær vanta eitthvað og byrja þá að þrá, sjá eitthvað í manneskjunni
sem þær bindast tilfinningaböndum og vilja vera það sem sú manneskja þarf.
Skortur og löngun fara saman eins og sjá má á fyrstu kynferðislegu upplifun
Samönthu og Theodores, þar sem hún segir að hann hafi orðið til þess að
hún uppgötvaði „getu sína til þess að langa“ eftir að hafa upplifað ákveðinn
samruna í kynlífinu með honum.
Tvisvar sinnum eru Samantha og Theodore sýnd stunda kynlíf. Bæði
skiptin afhjúpa forvitnilegar hliðar ástarinnar, sér í lagi hvað varðar líkama
og huga í slíkum aðstæðum. Þegar parið á sína fyrstu kynlífsupplifun, byrjar
hann á að segja henni hvernig hann myndi snerta hana „ef hún væri í her-
berginu einmitt á þeirri stundu“ – sem sýnir að í ímyndun hans hefur hún
líkama. Það er einmitt þar, í huga hans, sem hún er „í herberginu með hon-
um“, upp að því marki sem hún mun nokkurn tímann geta það. Á meðan
hann lýsir því sem hann ímyndar sér að hann sé að gera við hana („snerta
húð hennar“, „nudda kinn við hennar kinn“, og svo framvegis) hrópar Sam-
antha upp yfir sig: „Það sem þú ert að gera er stórkostlegt, ég finn fyrir húð-
inni!“ Síðar bætir hún við að hún „finni fyrir honum“. Þegar þau eru bæði
fullnægð tekur við koddahjal; hann segir að þau hafi verið einhvers staðar
annars staðar saman og Samantha svarar: „Ég veit. Allt annað hvarf.“54
Atriðið – sem speglar misheppnaða símakynlífið fyrr í myndinni (Theo-
54 Áhorfandinn deilir þessari upplifun með parinu; eftir því sem lýsingu Theodores á
því hvernig hann myndi snerta Samönthu vindur fram verður skjárinn svartur og
við heyrum einungis raddir þeirra á hljóðrásinni. Þetta gefur tilfinningu fyrir því að
þau séu í sama rými og kann í einhverjum tilfellum að ýta undir það að áhorfendur
ímyndi sér líkama Samönthu eins og Theodore gerir.