Úrval - 01.12.1945, Side 64

Úrval - 01.12.1945, Side 64
62 TJRVAL, Þessar skepnur lifa í kletta- gjám, en einu sinni á ári — allt- af á sama tíma — skríða þær niður að sjó til að gjóta þar — alltaf á sömu f jörunum. Á þess- um ferðum sínum fara krabb- arnir eins beina leið og unnt er, klöngrast yfir allar torfærur, jafnvel hús, sem eru á vegi þeirra. Ein tegund blaðlúsa dvelst hálft árið á eplatrjám og hinn helminginn á puntstrám. — Sumar maurategundir hagnýta sér þessi skordýr eins og við nytjum kýr. Þeir smala þeim saman, verja þær fyrir ágengni annarra og „mjólka“ þær, þaðer að segja drekka hunangskennd- an vökva, sem líkami blaðlús- anna gefur frá sér. Maurarnir hafa uppgötvað það, að blað- lýsnar þurfa að flytja sig, og þeir bera þær því ofan úr epla- trjánum og láta þær á stráin eða flytja þær af stránum upp í eplatréin, alveg eftir árstíman- um. Kríumar eru sennilega lang- förulastar allra fardýra. — Þessir litlu, fallegu fuglar fljúga frá Norðurheimsskauts- löndtmum, yfir Norður-Atlants- haf til Evrópu, þaðan niður með ströndum Afríku til Suðurhafs- ins, og aftur til baka sömu leið næsta vor. Þetta er um það bil 38000 km löng leið. Hvers vegna ætli fuglamir leggi þetta erfiði á sig? Eina svarið, sem virðist sennilegt, er sú tilgáta, að æxlunarhvetjar- inn, sem búið er að uppgötva, að er orðsök hinnar auknu frjó- semi læmingjanna, finnst í hin- um unga gróðri heimskauts- landanna og skordýrunum, sem á þeim gróðri lifa, þegar hlý vorsólin bræðir af honum snjó- inn. Þetta fjörefni seiðir fugl- ana eins og nautnalyf. Hið furðulega hátterni At- lantshafs-álanna,* þótt það sé einnig af völdum æxlunarþarfa, er alveg einstakt. Álarnir dvelj- ast, að því er virðist ánægðir með tilveruna, í pollum og lækj- um í Evrópu og Norður-Ame- ríku í rnörg ár. En allt í einu halda þeir á braut úr heimkynn- um sínum, fara niður árnar og stefna út í Atlantshaf, synda áfram þangað til þeir koma að miklu dýpi í Atlantshafi fyrir sunnan Bermúda-eyjar. Þar stinga þeir sér niður og hverfa fyrir fullt og allt. *) Sjá „Staðreyndir og þjóðtrú um álinn,“ 3. hefti Úrvals. þ. á.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.