Úrval - 01.12.1945, Síða 104

Úrval - 01.12.1945, Síða 104
102 ÚRVAL eru þrjú eða fjögur svona hús, og dvelja þar fimmtíu til sex- tíu manns. I bardaga og til veiða nota Motilon Indíánarnir sex feta langa boga úr svörtum pálma- viði, einum harðasta viði, sem til er. Þeir halda boganum milli stóru tánna, en toga í strenginn með báðum höndum. örvarnar fljúga með feikilegum hraða og einstakri nákvæmni. Talið er að örvarnar fari hæglega í gegn um manns- líkama, þó þeim sé skotið af 65 metra færi. Á Indíánunum standa stóru tærnar næstum lóðrétt niður vegna þess, hvernig þeir beita þeim við bogann, og þess vegna er auð- velt að rekja slóð þeirra. Það er ekki aðeins að Motilon Indíánarnir séu hæfnir, heldur eru örvar þeirra oft settar gödd- um, og er því mjög hættulegt að verða fyrir þeim. Standard Oil félagið átti eitt sinn landsvæði í Santa Ana, en varð að hverfa þaðan vegna yfirgangs Indíán- anna. Meðal annars drápu þeir verkamann í þjónustu félags- ins, og var hann þó 130 metra innan girðingar, sem hlaðin var sterkum rafmagnsstraum. Motilon Indíánarnir eru ekki mannætur þó það orð liggi á þeim. I sorphaugum þeirra hafa fimdist beinagrindur, sem líkj- ast beinagrindum úr mönnum, en munu raunar vera úr mann- öpum. Þeir eru þjófar en þó ekki ræningjar, og taka þá hluti, sem þeir þarfnast, einkum salt, hnífa og axir. Þeir líta ekki við niðursoðnum matvælum, byss- um né neinu því, sem þeir kunna ekki skil á. Verklega þekkingu hafa þeir enga og höggva tii dæmis upp dósir í stað þess ein- faldlega að opna lokið. Eitt sinn var starfsmaður Standard Oil félagsins á ferð nálægt löndum Motilon Indíán- anna, og hafði meðferðis tösku með tíu þúsund dollurum. Hann lagði töskuna frá sér á meðan hann hugði að öðrum farangri sínum, en þegar hann kom aft- ur, var taskan horfin. Pening- ana fann hann þó alla. Indíán- arnir tóku töskuna, sem þeir höfðu not fyrir, en skildu eftir peningana, sem voru þeim einskis nýtir. Motilon Indíánarnir ráðast aldrei á menn, sem bera skot- vopn. Þeir fylgjast með öllum athöfnum hvítra manna mán- uðum saman, en vega ekki að
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.