Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 56

I>að er fróðlegt að bera satrnm
þessar tvœr merkilegu
skordýrategundir.
Samjöfnuður á maurum og býflugum.
Grein úr ,,Blaekwoods“
eftir John Crompton.
"T'G hef oft verið spurður,
hvort standi framar (hvað
sem það þýðir), maurar eða bý-
flugur. Hvernig búast má við
því, að býflugnabóndi sé
kunnugur maurum, geri ég mér
tæplega ljóst, og ég tek það
strax fram, að ég get ekki svar-
að þessari spurningu. En ég
hygg, að smávegis samanburð-
ur á lífi og háttum þessara
skordýra megi verða til fróð-
leiks og leiðbeiningar lesand-
anum, ef hann kýs að kveða upp
eigin dóm.
Það er bezt ég taki það strax
fram, að maurinn er miklu vin-
sælli, aðallega af því að hann
semur sig meira að háttum
manna og er háður mannlegum
brestum. Kaldrifjuð atorkusemi
býflugunnar vekur hjá mönnum
kala, áþekkastan þeirri óbeit,
sem við flest höfum á hinum
ofurdyggðugu. Býflugan verð-
ur aðeins ástfólgin þeim, sem
hafa af henni náin kynni.
Bróðurlegan kærleika teljum
við dyggð. Hvorki maurar né
býflugur hafa hann í hávegum.
Veikum, öldruðum og alvarlega
særðum er undireins útkastað,
ef þeir hafa þá ekki þegar hypj-
að sig á burt af sjálfsdáðum.
Lítið eitt særðir eða þjakaðir eru
misjafnlega meðhöndlaðir af
báðum aðiljum, t. d. þeir, sem
komnir eru að drukknun, en
færir eru um að ná sér aftur.
Býflugurnar liðsinna og hjálpa
hver annarri oftast nær, svo
framarlega sem þær eru í nánd
við búið, þótt stirðbusalegir
verðir kunni að gera þær aftur-
reka á síðustu stundu. Fyrir
lítið eitt særðum maur er líkt á
komið og mennskum manni í
svipuðum sporum. Allur þorri
náunga hans fer fram hjá og
lætur hann sig engu skipta, en