Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 118

Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 118
116 ÚRVAL get einungis tekið að mér þetta mál, hr. Wilde, ef þér fullvissið mig um og leggið við dreng- skap yðar sem enskur heiðurs- maður, að það sé enginn fótur fyrir þessum ásökum, sem á yður eru bornar.“ Wilde lýsti hátíðlega yfir því, líklega að viðlögðum drengskap sínum sem írskur heiðursmað- ur, að áburðurinn væri með öllu tilhæfulaus. Clarke tók þá mál- ið að sér. Eftir að málið var komið á þenna rekspöl, fóru þeir Wilde og Douglas í ferða- lag til Monte Carlo. En Queensberry var ekki iðju- laus á meðan þeir voru í burtu. Hann hafði borið því við, að hann væri að bjarga syni sín- um, en nú snéri hann sér fyrir alvöru að því að eyðileggja hann. Hann fékk sér leynilög- regluþjón og tók að safna sönn- unargögnum. Hann var sífellt á ferðinni, spyrjandi hina og þessa, og var ósínkur að múta þeim, sem gáfu kost á sér til að bera falsvitni í þágu almenns siðgæðis. Með þessu móti tókst honum, ýmist með hótunum, blíðmælgi eða mútum, að fá hóp af kyn- villingum og glæpamönnum, til þess að bera vitni gegn Wilde. Þegar Wilde kom aftur til London, var hann heilan dag í skrifstofu málafærslumanns- ins ásamt Douglas, athugaði framburð Queensberrys og nöfn vitnanna, sem hann hugðist leiða. Þetta opnaði augu Wildes fyrir því, hve aðstaða hans var orðin alvarleg, en það breytti ekki ásetningi hans. * Queensberry-réttarhöldin hóf- ust 3. apríl 1895. Ræða Clarks hefði verið ágæt, ef skjólstæðingurinn hefði verið erkibiskupinn af Kantaraborg, eins og Douglas komst að orði; en þar sem ræðan var aðallega lofgerð um bókmenntaafrek Wildes, og hann lét einnig hjá líða að spyrja hinna venjulegu spurninga að henni lokinm, þá hefði verið betra, að hann hefði þegar hætt öllum afskiptum af málinu. Clark hlýtur að hafa vitað, þegar hann flutti ræðuna, að Wilde var ekki eins saklaus og hann lét; og þess vegna var það skylda hans að sýna fram á, hvílíkt óþverramenni Queens- berry var, og að umhyggja hans fyrir syninum var eintóm hræsni. Það hefur eitthvað kom- ið fyrir, sem hafði þau áhrif, að hann skipti um skoðun. En
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.