Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 93

OSCAR WILDE
91
Faðir hans dó, eins og áður er
sagt, árið 1876, og var arfur
Oscar eftir hann um 4000 sterl-
ingspund, en féð var bundið í
fasteign. Oscar veðsetti eignina
þegar, til þess að afla sér skot-
silfurs. Um þetta leyti skrifaði
hann verðlaunaritgerð um sögu-
legt efni, en ritgerðin hlaut ekki
verðlaunin, sem varla var von,
því að hugur hans beindist í aðr-
ar áttir. Eitt sinn, er hann var á
gangi með skólabróður sínum,
sagði hann:
„Mig langar að bragða á ald-
inum allra trjáa í veröldinni."
Gáfur hans nutu sín ekki við
samningu þurra og leiðinlegra
ritgerða.
*
Sumir drengir eru þannig
gerðir, að þeir eru ekki í rónni,
nema þeir séu í einhverju leik-
hlutverki eða séu sífellt að koma
fólki á óvart með einhverjum
grikk. Oscar var þannig gerður,
og hann óx aldrei upp úr þess-
ari löngun sinni, að koma sér
eldri og reyndari mönnum á
óvart og ganga fram af þeim.
Hann óx heldur ekki upp úr
þeim eiginleika drengjaáranna,
að líta rómantískum augum á
lífið, að syndga vegna unaðs
syndarinnar, að eta og drekka
yfir sig og hafa yndi af gamni.
Töfrar hans voru að miklu leyti
fólgnir í því, að hann var gagn-
tekinn af lífsnautn og lífsgleði,
og hneykslanir, sem hann olli,
áttu líka rót sína að rekja til
sömu orsakar.
Föt hans voru jafnan sam-
kvæmt nýjustu tízku. Hann var
í svörtum lafafrakka, ljósum
buxum, litskrúðugu vesti með
hvítt hálsbindi og ljósa hanzka.
Þannig búinn heimsótti hann
broddborgara og leikara, og
kastaði fram fyndni, þegar hon-
um fannst að hami væri ekki
eins og heima hjá sér. Honum
þótti gaman að sjá undrunar-
svipinn á andliti fólks, þegar
hann sagði eitthvað fyndið, og
var mikil skemmtun að því að
gera lítið úr öllu, sem aðrir lögðu
mikla áherzlu á, og að ræða þau
mál af mikilli alvöru, sem aðrir
töldu hégóma, því að einungis
á þenna hátt gat gagnrýni-
hneigð hans samræmzt æsku-
f jöri hans og glensi. Eitt af orð-
tökum hans var: „Veitið mér
munaðinn og ég get verið án
nauðsynjanna.“ Þegar hann
kom eitt sinn of seint í sam-
kvæmi, benti húsfreyjan á
klukkuna og snupraði hann í