Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 62

Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 62
60 TJRVAL — Verið þér þá kyrr, ég er viss um, að manninum mínum þykir afskaplega vænt um það. — Jæja þá, sagði hann lágt. — Það er bezt, að ég verði kyrr, og hann lét fallast niður á stól- inn, fullur af tei og sáróánægð- ur. Húsbóndinn kom heim. Mið- degisverðurinn var snæddur. Meðan á máltíðinni stóð, réði Jones ráðum sínum og ákvað að fara klukkan hálf níu. Fjölskyld- an var að velta því fyrir sér, hvort Jones væri heimskur eða geðvondur, eða bara heimskur. Eftir miðdegisverðinn fór f rú- in að „skemmta" honum og sýndi honum Ijósmyndir. Hún sýndi honum allt ljósmyndasafn fjölskyldunnar, feikna kynstur af myndum — myndir af föður- bróður húsbóndans og konu hans, og af bróður frúarinnar og ungum syni hans, bráð- skemmtilega mynd af vini föð- urbróður húsbóndans í indversk- um einkennisbúningi, ákaflega velheppnaða mynd af hundi vin- ar föðurbróður húsbóndans og loks mynd af húsbóndanum á grímudansleik, þar sem hann var búinn eins og f jandinn. Klukkan hálfníu hafði Jones skoðað sjötíu og eina mynd. Eft- ir voru sextíu og níu, sem hann hafði ekki skoðað. Jones stóð upp. . — Nú verð ég að bjóða góða nótt, sagði hann ákveðinn. — Bjóða góða nótt! sögðu húsráðendur. — En klukkan er ekki nema hálf níu? Þurfið þér að gera eitthvað sérstakt? — Nei, ekkert, viðurkenndi hann og muldraði eitthvað um að vera í sex vikur og hló svo vesældarlega. Þá kom það upp úr kafinu að eftirlæti fjölskyldunnar, yngsta barnið, hafði falið hatt Jones og húsbóndinn sagði, að hann yrði að vera kyrr, kveikja sér í pípu og spjalla svolítið. Hús- bóndinn hafði pípuna og orðið og Jones var kyrr. Á hverju augnabliki var hann að því kom- inn að láta til skarar skríða, en hafði ekki þrek til þess. Svo fór húsbóndinn að verða leiður á Jones og tók að ókyrrast, og loks sagði hann í hálfkæringi, að það væri bezt að Jones yrði yfir nóttina, það yrðu einhver ráð með að sjá honum fyrir rúmi. Jones misskildi hann og þakk- aði honum með tárin í augunum, og svo lét húsbóndinn búa Jones rúm í gestaherberginu og kross- bölvaði með sjálfum sér.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.