Úrval - 01.12.1947, Page 62

Úrval - 01.12.1947, Page 62
60 TJRVAL — Verið þér þá kyrr, ég er viss um, að manninum mínum þykir afskaplega vænt um það. — Jæja þá, sagði hann lágt. — Það er bezt, að ég verði kyrr, og hann lét fallast niður á stól- inn, fullur af tei og sáróánægð- ur. Húsbóndinn kom heim. Mið- degisverðurinn var snæddur. Meðan á máltíðinni stóð, réði Jones ráðum sínum og ákvað að fara klukkan hálf níu. Fjölskyld- an var að velta því fyrir sér, hvort Jones væri heimskur eða geðvondur, eða bara heimskur. Eftir miðdegisverðinn fór f rú- in að „skemmta" honum og sýndi honum Ijósmyndir. Hún sýndi honum allt ljósmyndasafn fjölskyldunnar, feikna kynstur af myndum — myndir af föður- bróður húsbóndans og konu hans, og af bróður frúarinnar og ungum syni hans, bráð- skemmtilega mynd af vini föð- urbróður húsbóndans í indversk- um einkennisbúningi, ákaflega velheppnaða mynd af hundi vin- ar föðurbróður húsbóndans og loks mynd af húsbóndanum á grímudansleik, þar sem hann var búinn eins og f jandinn. Klukkan hálfníu hafði Jones skoðað sjötíu og eina mynd. Eft- ir voru sextíu og níu, sem hann hafði ekki skoðað. Jones stóð upp. . — Nú verð ég að bjóða góða nótt, sagði hann ákveðinn. — Bjóða góða nótt! sögðu húsráðendur. — En klukkan er ekki nema hálf níu? Þurfið þér að gera eitthvað sérstakt? — Nei, ekkert, viðurkenndi hann og muldraði eitthvað um að vera í sex vikur og hló svo vesældarlega. Þá kom það upp úr kafinu að eftirlæti fjölskyldunnar, yngsta barnið, hafði falið hatt Jones og húsbóndinn sagði, að hann yrði að vera kyrr, kveikja sér í pípu og spjalla svolítið. Hús- bóndinn hafði pípuna og orðið og Jones var kyrr. Á hverju augnabliki var hann að því kom- inn að láta til skarar skríða, en hafði ekki þrek til þess. Svo fór húsbóndinn að verða leiður á Jones og tók að ókyrrast, og loks sagði hann í hálfkæringi, að það væri bezt að Jones yrði yfir nóttina, það yrðu einhver ráð með að sjá honum fyrir rúmi. Jones misskildi hann og þakk- aði honum með tárin í augunum, og svo lét húsbóndinn búa Jones rúm í gestaherberginu og kross- bölvaði með sjálfum sér.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.