Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 122

120
ÍJRVALi
og málssóknin urðu honum að
falli.
Blaðaskrifin mn málið voru á
þá lund, að allir eða allflestir,
sem höfðu haft einhver kynni af
Wilde, urðu skelfdir. Ferðalög
til meginlandsins jukust stór-
um. Þeir sem höfðu fengið bréf
frá honum eða höfðu handrit
hans í fórum sínum, brenndu
þau. Og þeir, sem höfðu skrifað
honum bréf heimtuðu þau aft-
ur.
Þrem árum síðar skrifaði
Wilde svofellda lýsingu á fram-
komu þessa fólks: „Ég hefi
aldrei rekizt á nokkurn mann,
sem var áberandi siðvandur, án
þess að hann væri jafnframt
miskunnarlaus og grimmur,
hefnigjarn, nautheimskur og
laus við minnsta snefil af mann-
úð. Siðvant fólk, sem svo er
kallað, er blátt áfram illþýði.
Ég vildi heldur hafa fimmtíu
ónáttúrlega lesti, en eina ónátt-
úrlega dyggð.“
Hvað yfirstéttina áhrærði, þá
höfum við orð Sherards fyrir
því, „að frú ein af göfugustu
aðalsætt Englands,“ hafi skrif-
að honum, „að vel flest af enska
hefðarfólkinu hefði hataö
Oscar.“ Hatur þess spratt fyrst
og fremst af því, að hann var
andlegur ofjarl þess, en ritgerð
hans um sósíalismann gerði líka
illt verra. Og háðið í leikritum
hans, sjálfstraust hans, og sú
staðreynd, að það gat ekki án
hans verið og ekki heldur sett
ofaní við hann, en varð að þola
sárbeitta fyndni hans með brosi
á vör, enda þótt hatrið ólgaði
undir niðri — allt þetta varð
til þess, að gera fyrirfólkinu
návist hans lítt bærilega. Það
er aðeins eitt skref frá frægð
til gleymsku. Þegar maður, sem
dekrað hefur verið við og spillt
með eftirlæti, brýtur lögin og
glatar hylli, hlýtur hann enga
miskunn. Þeir, sem lofuðu hann
mest, líta svo á, að þeir hafi
verið blekktir, og það er hin
særða hégómagirnd, sem veldur
því, að þeir troða á honum, þeg-
ar hann er fallinn.
Réttarhöldin hófust 26. apríl
og stóðu yfir í fimm daga.
Wilde var ákærður samkvæmt
lögum, sem ekki höfðu verið
samþykkt fyrr en tíu mánuðum
áður, og hvergi voru í gildi í neinu
menningarlandi öðru. Af rétt-
arhöldunum er fátt að segja.
Clarke reyndi að fá fellda niður
ákæruna um samsæri þeirra
Wildes og Taylors, en það tókst
ekki, og af því leiddi, að ákæra