Úrval - 01.12.1947, Síða 122

Úrval - 01.12.1947, Síða 122
120 ÍJRVALi og málssóknin urðu honum að falli. Blaðaskrifin mn málið voru á þá lund, að allir eða allflestir, sem höfðu haft einhver kynni af Wilde, urðu skelfdir. Ferðalög til meginlandsins jukust stór- um. Þeir sem höfðu fengið bréf frá honum eða höfðu handrit hans í fórum sínum, brenndu þau. Og þeir, sem höfðu skrifað honum bréf heimtuðu þau aft- ur. Þrem árum síðar skrifaði Wilde svofellda lýsingu á fram- komu þessa fólks: „Ég hefi aldrei rekizt á nokkurn mann, sem var áberandi siðvandur, án þess að hann væri jafnframt miskunnarlaus og grimmur, hefnigjarn, nautheimskur og laus við minnsta snefil af mann- úð. Siðvant fólk, sem svo er kallað, er blátt áfram illþýði. Ég vildi heldur hafa fimmtíu ónáttúrlega lesti, en eina ónátt- úrlega dyggð.“ Hvað yfirstéttina áhrærði, þá höfum við orð Sherards fyrir því, „að frú ein af göfugustu aðalsætt Englands,“ hafi skrif- að honum, „að vel flest af enska hefðarfólkinu hefði hataö Oscar.“ Hatur þess spratt fyrst og fremst af því, að hann var andlegur ofjarl þess, en ritgerð hans um sósíalismann gerði líka illt verra. Og háðið í leikritum hans, sjálfstraust hans, og sú staðreynd, að það gat ekki án hans verið og ekki heldur sett ofaní við hann, en varð að þola sárbeitta fyndni hans með brosi á vör, enda þótt hatrið ólgaði undir niðri — allt þetta varð til þess, að gera fyrirfólkinu návist hans lítt bærilega. Það er aðeins eitt skref frá frægð til gleymsku. Þegar maður, sem dekrað hefur verið við og spillt með eftirlæti, brýtur lögin og glatar hylli, hlýtur hann enga miskunn. Þeir, sem lofuðu hann mest, líta svo á, að þeir hafi verið blekktir, og það er hin særða hégómagirnd, sem veldur því, að þeir troða á honum, þeg- ar hann er fallinn. Réttarhöldin hófust 26. apríl og stóðu yfir í fimm daga. Wilde var ákærður samkvæmt lögum, sem ekki höfðu verið samþykkt fyrr en tíu mánuðum áður, og hvergi voru í gildi í neinu menningarlandi öðru. Af rétt- arhöldunum er fátt að segja. Clarke reyndi að fá fellda niður ákæruna um samsæri þeirra Wildes og Taylors, en það tókst ekki, og af því leiddi, að ákæra
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.