Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 106

104
•CTRVAL
„Siðferði er ekkert annað en
afstaða okkar til fólks, sem
okkur er persónulega í nöp við.“
„Ég segi venjulega, það sem
ég meina. Það er herfileg villa
nú á dögum, því að maður get-
ur átt á hættu að verða mis-
skilinn."
„Ég vel þá fyrir vini mína,
sem líta vel út, kunningja mína
þá, sem eru góðir í sér, og óvini
þá sem hafa góðar gáfur. Mað-
ur getur aldrei vandað val ó-
vina sinna um of.“
Flest af beztu orðatiltækjum
Wildes voru sambland af
gamni og djúphyggju. Það var
skoðun hans, að þeir, sem
grunnt ristu, hefðu ekki til
annars að flýja en alvörunnar.
Og hann hafði áreiðanlega rétt
fyrir sér, þegar hann sagði:
„Mannkynið lítur sjálft sig of
alvarlegum augum. Það er
frumsynd heimsins. Ef hellisbú-
ar hefðu kunnað að hlæja,
hefði mannkynssagan orðið
öðruvísi.“
Gamansemi og fyndni Wildes
sindraði svo af hverri setningu,
sem hann sagði, hvað svo sem
umræðuefnið var, að áheyrend-
urnir urðu eins og bergnumdir
og gleymdu tímanum, jafnvel
klukkustundum saman, og báðu
hann stöðugt að halda áfram.
Stundum hóf hann mál sitt með
miklum alvöruþunga, þagnaði
svo stundarkom, eins og hann
væri að leita að heppilegu orði
og svo allt í einu brauzt fyndnin
fram, leiftrandi og ómótstæði-
leg.
„Ef ég ætti kost á að verða
ungur aftur,“ sagði hann, „er
ekkert það til, sem ég vildi ekki
á mig leggja ... nema að gera
líkamsæfingar, fara snemma á
fætur og verða nýtur þjóðfé-
lagsþegn."
Þegar hann frétti um óhróð-
ur, sem einn kunningi hans
hafði borið á hann, varð honum
að orði, og virtist í fyrstu vera
bæði hryggur og reiður: „Það
er blátt áfram hræðilegt, hvern-
ig fólk nú á dögum getur talað
um mann á bak og borið sögur,
sem eru algerlega .... sannar.“
„Sérhver stétt prédikar mikil-
vægi þeirra dyggða, sem hún
þarf ekki að rækja. Hinir ríku
japla stöðugt á gildi sparsem-
innar, og letingjarnir tala sífellt
um að vinnan sé göfgandi.“
„Ungir menn vilja vera trúir
en eru það ekki; gamlir menn
vilja vera ótrúir, en geta það
ekki.“
Maðurinn, sem árið 1880