Úrval - 01.12.1947, Síða 106

Úrval - 01.12.1947, Síða 106
104 •CTRVAL „Siðferði er ekkert annað en afstaða okkar til fólks, sem okkur er persónulega í nöp við.“ „Ég segi venjulega, það sem ég meina. Það er herfileg villa nú á dögum, því að maður get- ur átt á hættu að verða mis- skilinn." „Ég vel þá fyrir vini mína, sem líta vel út, kunningja mína þá, sem eru góðir í sér, og óvini þá sem hafa góðar gáfur. Mað- ur getur aldrei vandað val ó- vina sinna um of.“ Flest af beztu orðatiltækjum Wildes voru sambland af gamni og djúphyggju. Það var skoðun hans, að þeir, sem grunnt ristu, hefðu ekki til annars að flýja en alvörunnar. Og hann hafði áreiðanlega rétt fyrir sér, þegar hann sagði: „Mannkynið lítur sjálft sig of alvarlegum augum. Það er frumsynd heimsins. Ef hellisbú- ar hefðu kunnað að hlæja, hefði mannkynssagan orðið öðruvísi.“ Gamansemi og fyndni Wildes sindraði svo af hverri setningu, sem hann sagði, hvað svo sem umræðuefnið var, að áheyrend- urnir urðu eins og bergnumdir og gleymdu tímanum, jafnvel klukkustundum saman, og báðu hann stöðugt að halda áfram. Stundum hóf hann mál sitt með miklum alvöruþunga, þagnaði svo stundarkom, eins og hann væri að leita að heppilegu orði og svo allt í einu brauzt fyndnin fram, leiftrandi og ómótstæði- leg. „Ef ég ætti kost á að verða ungur aftur,“ sagði hann, „er ekkert það til, sem ég vildi ekki á mig leggja ... nema að gera líkamsæfingar, fara snemma á fætur og verða nýtur þjóðfé- lagsþegn." Þegar hann frétti um óhróð- ur, sem einn kunningi hans hafði borið á hann, varð honum að orði, og virtist í fyrstu vera bæði hryggur og reiður: „Það er blátt áfram hræðilegt, hvern- ig fólk nú á dögum getur talað um mann á bak og borið sögur, sem eru algerlega .... sannar.“ „Sérhver stétt prédikar mikil- vægi þeirra dyggða, sem hún þarf ekki að rækja. Hinir ríku japla stöðugt á gildi sparsem- innar, og letingjarnir tala sífellt um að vinnan sé göfgandi.“ „Ungir menn vilja vera trúir en eru það ekki; gamlir menn vilja vera ótrúir, en geta það ekki.“ Maðurinn, sem árið 1880
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.