Úrval - 01.12.1947, Blaðsíða 19

HAFA VÍSINDIN FUNDIÐ „ANDARDRÁTT LlFSINS“?
17
sjálfu sér, en það er eitt af
megineinkennum lífsins. Eítir
frekari tilraunir ályktaði hún,
að þessir frumuhlutar hlytu að
vera lifandi.
Af niðurstöðu þessara rann-
sókna (og þær hafa síðan verið
sannreyndar af vísindamönnum
í Englandi, Noregi og Banda-
ríkjunum), dró dr. Lepinshin-
skaya þá ályktun, að fruman
væri ekki minnsta lífseindin.
Hún ályktaði, að fruman væri
gerð af úrvali annarra efna —
lífrænna efna — og að hún
yrði til við reglubundinn „vöxt“.
Það er með öðrum orðum alls
ekki víst að við þurfum að búa
til fullskapaða frumu. Verið
getur að ekki þurfi meira en að
búa til rétta efnasamsetningu,
sem síðan vaxi og verði að
frumu. Það var einmitt þetta
sem dr. Woodward tók eftir —
að þegar hann var kominn á
visst stig með efnamyndun sína,
tóku efnasamböndin sjálf við og
luku verkinu.
Og hér erum við staddir nú.
Þegar okkur hefur tekizt að búa
til hin réttu eggjahvítuefnasam-
bönd, ættu þau að geta haldið
áfram og myndað lifandi efni,
sem síðan yrði að frumu. Ein
fruma er nægileg. Því að frum-
an æxlast við skiptingu, með því
að skipta sér í tvær frumur; þær
skipta sér svo aftur og mynda
fjórar frumur, og þannig koll
af kolli.
Hingað til höfum við aðeins
talað um frumur almennt. En
það eru til margs konar frum-
ur. Hvað veldur því að ein friuna
verður vöðvafruma, en önnur
húðfruma? Eða svo lengra sé
farið: hvað ræður þeirri verka-
skiptingu, sem líkamsfrumurn-
ar hafa komið á hjá sér?
Svarið við þessari spurningu
er að finna í genunum (erfða-
eindunum) (sjá Y á myndinni).
Þau eru þeir líkamspartar frum-
anna, sem stjórna vaxtar- og
sköpulagi hins fullþroska ein-
staklings. Tökum til dæmis
manninn. Kynfrumur karls og
konu sameinast í konunni og
mynda nýjan einstakling. 1
fyrstu frumu barnsins eru gen
bæði frá föðurnum og móður-
inni, sinn helmingurinn frá
hvoru. Þessi gen ákveða hára-
lit og augna, stærð og lögun
líkamans o. s. frv.
Lítum aftur á myndina og at-
hugum vírusinn, sem merktur er
X. Vírus og gen eru hér sett
hlið við hlið, því að þótt undar-
legt kunni að virðast, bendir
3