Úrval - 01.12.1947, Page 118

Úrval - 01.12.1947, Page 118
116 ÚRVAL get einungis tekið að mér þetta mál, hr. Wilde, ef þér fullvissið mig um og leggið við dreng- skap yðar sem enskur heiðurs- maður, að það sé enginn fótur fyrir þessum ásökum, sem á yður eru bornar.“ Wilde lýsti hátíðlega yfir því, líklega að viðlögðum drengskap sínum sem írskur heiðursmað- ur, að áburðurinn væri með öllu tilhæfulaus. Clarke tók þá mál- ið að sér. Eftir að málið var komið á þenna rekspöl, fóru þeir Wilde og Douglas í ferða- lag til Monte Carlo. En Queensberry var ekki iðju- laus á meðan þeir voru í burtu. Hann hafði borið því við, að hann væri að bjarga syni sín- um, en nú snéri hann sér fyrir alvöru að því að eyðileggja hann. Hann fékk sér leynilög- regluþjón og tók að safna sönn- unargögnum. Hann var sífellt á ferðinni, spyrjandi hina og þessa, og var ósínkur að múta þeim, sem gáfu kost á sér til að bera falsvitni í þágu almenns siðgæðis. Með þessu móti tókst honum, ýmist með hótunum, blíðmælgi eða mútum, að fá hóp af kyn- villingum og glæpamönnum, til þess að bera vitni gegn Wilde. Þegar Wilde kom aftur til London, var hann heilan dag í skrifstofu málafærslumanns- ins ásamt Douglas, athugaði framburð Queensberrys og nöfn vitnanna, sem hann hugðist leiða. Þetta opnaði augu Wildes fyrir því, hve aðstaða hans var orðin alvarleg, en það breytti ekki ásetningi hans. * Queensberry-réttarhöldin hóf- ust 3. apríl 1895. Ræða Clarks hefði verið ágæt, ef skjólstæðingurinn hefði verið erkibiskupinn af Kantaraborg, eins og Douglas komst að orði; en þar sem ræðan var aðallega lofgerð um bókmenntaafrek Wildes, og hann lét einnig hjá líða að spyrja hinna venjulegu spurninga að henni lokinm, þá hefði verið betra, að hann hefði þegar hætt öllum afskiptum af málinu. Clark hlýtur að hafa vitað, þegar hann flutti ræðuna, að Wilde var ekki eins saklaus og hann lét; og þess vegna var það skylda hans að sýna fram á, hvílíkt óþverramenni Queens- berry var, og að umhyggja hans fyrir syninum var eintóm hræsni. Það hefur eitthvað kom- ið fyrir, sem hafði þau áhrif, að hann skipti um skoðun. En
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.