Úrval - 01.02.1949, Side 129

Úrval - 01.02.1949, Side 129
OR MINNISBLÖÐUM HINS BRÁÐLYNDA 12 T ur og komast eins vafninga- laust að efninu og auðið er, byrja ég með stuttu, sögulegu yfirliti. Ég tala um hjónaband hinna fornu Hindúa og Egypta, og drep síðan á seinni aldir; nokkrar lausar hugleiðingar úr ritum Schopenhauer fylgja með. Masjenka hlustar á mig með eftirtekt, en einhver undarleg röksemdaleiðsla í hennar eigin huga gerir það að verkum, að henni finnst nauðsynlegt að grípa fram í fyrir mér. ,,Nicholas, kysstu mig!“ segir hún. Það kemur fát á mig og ég veit ekki hvernig ég á að taka þessu. Hún endurtekur áskorun sína. Og nú get ég ekkert annað gert en að standa á fætur og nálgast hið langa andlit hennar, og er mér þá nákvæmlega eins innanbrjósts og einu sinni, þegar ég var lítill og var neyddur til að kyssa dauða ömmu mína við jarðarförina. En Warjenka er ekki ánægð með þennan eina koss, heldur stekk- ur hún nú upp og faðmar mig af fullkominni ástríðu. Á sama augnabliki birtist mamma Masjenku í laufskáladyrun- um. . . .Hún setur upp skelf- ingarsvip, hvíslar ,,uss“ að ein- hverjum, og hverfur eins og Mefistofeles til neðstu grunna. Utan við mig og ruglaður sný ég aftur heim. En er heim kemur, rekst ég aftur á mömmu Nadjenku, sem liggur í tára- baði í faðmi mömmu minnar. En hún tárast líka og segir: ,,Ég hef einnig óskað þess sjálf.“ En því næst — og nú spyr ég yður, hvað segið þér um annað eins? — gengur mamrna Nadjenku til mín, faðmar mig og segir: „Drottinn blessi ykkur! Og lofaðu mér því að elska hana 1 trú og sannleika. . . . Láttu þér aldrei úr minni líða, að hún hefur fært þér fórn . . .“ Og í dag á að láta mig kvænast henni. Meðan ég skrifa þessar línur, standa svara- mennirnir þegar yfir mér og reka á eftir mér. Þetta fólk virðist alls ekki kunna minnstu skil á skaplyndi mínu! Ég er- þó bráðlyndur og gæti verið til í allt! Fjandinn hafi það allt saman, þið skuluð bráðum fá að sjá hvað af þessu getur hlotizt. Að draga óðan og uppstökkan mann til kirkju til að þræla. honum í hjónaband, er að mínu áliti rétt álíka gáfulegt og aði
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.