Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1997, Side 73
Raeður rektors
Kofi Annan, aðalritari Sameinuðu þjóðanna, kom í opinbera heimsókn til íslands og hélt fyrir-
estur 4. september 1997 í hátíðarsal í boði Háskóla íslands og Félags Sameinuðu þjóðanna. Hér
'emur hann í salinn ásamt rektor, Sveinbimi Björnssyni, en íremst gengur Sigríður Snævarr,
sendiherra. Móttaka aðalritarans var eitt af síðustu verkum Sveinbjamar í rektorsembætti, hann
et af störfum daginn eftir, 5. september 1997 (ljósm. Kristján Maack).
Góðir áheyrendur, ég gat þess í upphafi
ma*s míns, að það hefði verið meginstyrkur og
®æta Háskóla íslands, að stúdentar jafnt sem
s arfsmenn hafa staðið óskiptir að baki kjörn-
Um °ddvita sínum. Rektor þarf þennan stuðn-
ln8 í starfi, og fyrir hann vil ég þakka öllum
samstarfsmönnum mínum af einlægni. Þeir
s 'ipta tugum ef ekki hundruðum, sem hér
a^ nefna, en að þessu sinni nefni ég sér-
^ amega ritara mína og skrifstofustjóra, sem
„a a Verið mín brjóstvörn í dagsins önn, og
^ginkonu mína, Guðlaugu Einarsdóttur, sem
e Ur stutt mig og umborið í rektorsstarfi,
Jafnt að
p.. nottu sem degi. Innan stundar mun
a . Skúlason, prófessor, taka við rektorsemb-
b-.‘.Pál1 hefúr unnið sér virðingu með allri
flut mn* fyr‘r hmgsjónir sínar og snjallan mál-
ba ning. Með samstarfsmönnum sínum hefúr
víUn Vakið þjóðina til umhugsunar urn gildi
1 eY a °8 menningar og þann grundvöll, sem
lan"1^ ^^ingu veitir. Páll á einnig að baki
gan 0g farsælan feril sem kennari og
stjórnandi innan Háskólans. í hans höndum
og í skjóli heimspekinnar verður Háskólanum
vel borgið. Þegar Björn M. Ólsen, rektor, flutti
fyrstu ræðu sína á stofnunarhátíð Háskóla Is-
lands í Alþingishúsinu 17. júní 1911, fann
hann til veikleika, þegar hann átti að marka
fyrstu spor þessarar stofnunar. Hann komst
svo að orði: „Til þess að geta snortið hina rjettu
strengi í brjóstum yðar, þyrfti jeg að hafa
mælsku Demosþenesar og speki Platós. Enn í
stað þess verður ræða mín harla einföld og
óbrotin.“ Lokaorð hans í þessari ræðu vil ég
gera hér að mínum: „Efvjer allir, sem að stofn-
uninni stöndum, annars vegar þing og þjóð,
hins vegar kennarar og námsmenn, tökum
saman höndum og reynum af fremsta megni að
hlynna að þessum nýgræðingi, sem nú er gróð-
ursettur, þá eru vonir um, að hann muni með
guðs hjálp, þegar fram líða stundir, verða að
stóru tije, er veiti skjól íslenskri menningu og
sjálfstæðri vísinda rannsókn hér á norðurhjara
heimsins. ... Floreat Universitas Islandiæ."