Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1997, Page 457
jjannsóknar- oa þjónustustofnanir
455
yilhjálmur
Bald
G. Skúlason og Þórdís Kristmundsdóttir, prófessorar í lyfjafræði, og Þorgils
'ursson, sérfræðingur.
|° ri stjórn á losun lyfsins með aðlögun á
J3ndeiðsiuagstægun^ réttu vali hjálparefna
®.með ^V’nota mismunandi stærðarflokka
11 róhylkja. Starfslið: Kristín Ingvarsdóttir.
Ti®ysni míkróhúðaðra lyfja eftir töfluslátt:
gangur rannsóknarinnar var að kanna,
Unnt Vær’ að stjú™a leysnihraða míkró-
I f.aðra lyfja eftir töfluslátt. Unnið var með
ars"1 naProxen °S íbúprófen, og þar sem ann-
ajjS Ve8ar var um að ræða húðaða lyfjakrist-
inu ■lniS ve8ar míkróhylki, en þar var lyf-
Vor 16'^ * matrix af húðunarefninu. Töflur
áhrT Ste®nar úr míkróhúðuðum lyfjum og
hiál' aðstæðna yið tölvusláttinn og notkun
hiál*53'6^13 a >yfjal°sun könnuð. Algeng
Parefni voru notuð við töflugerðina, fylli-
natr-SUnðrunaretnið Avicel, sundrunarefnið
r^a 1Uni,i<ark>oxyrnetýlce]lulósi og renniefnið
há|nesium stearat. Leysnihraði lyfjanna var
kiar ^ lramieiðsluaðferð míkróhylkjanna og
hlutf ^ir68? hlutfalli- Með vali á kjarna:vegg
um 3 1 m’króhylkjanna, framleiðsluaðstæð-
var bjálparefnum við töfluframleiðsluna
um gUt að sjórna leysnihraða lyfsins úr töfl-
J ,arfsiið: Kristín Ingvarsdóttir og Stefán
’ ^einsson.
Kítósan sem burðarefni í forðalyfjaform-
um: Athugað var, hvort kítósan, sem er
vatnssækin línuleg Qölliða, væri heppilegt
burðarefni í forðatöflum til inntöku. Athug-
unin var gerð á fituleysanlegu og vatnsleys-
anlegu lyfi. Mæld var losun lyflanna frá töfl-
um, sem framleiddar voru með beinum
slætti. Töflurnar innihéldu allar burðarefnið
kítósan, en einnig var kannað, hvaða áhrif
mismunandi hjálparefni i töflunum hefðu á
losun lyíjanna úr lyíjaforminu. Losun lyija
frá kítósantöflum var hæg, og bæði gerð og
magn hjálparefna hafði áhrif á losunarhrað-
ann. Kítósan virðist hentugt burðarefni í
forðatöflum. Starfslið: Kristín Ingvarsdóttir.
Stcralausn gegn munnholsbólguni: Hönnuð
var hýdrókortisónlausn til munnskolunar
gegn munnholsbólgum. Hýdrókortisón er
mjög torleyst í vatni og er auk þess óstöðugt,
einkum er lyfið viðkvæmt fyrir súrefni lofts-
ins og ljósi. Rannsóknir sýna, að stöðugleiki
lyfsins í forskriftinni, sem var þróuð, var góð-
ur, og að notkun lausnarinnar bar árangur hjá
86% sjúklinga. Samstarfsmenn: Þorsteinn
Loftsson, W. Peter Holbrook, Kristín Ingvars-
dóttir, H. Friðriksdóttir, S. J. Sveinsson.