Norðurljósið - 01.01.1970, Blaðsíða 72

72
NORÐURLJÓSIÐ
rangt til eða þeir þér, þarítu ekki, að bjóða Drottni þínum og frels-
ara að koma af nýju inn í hjarta þitt og taka öll yfirráð þar?
Nálega í upphafi máls míns sagði ég frá gamla 0. B. D. Nú skal
ég segja meir frá honum. Hann hafði eins og áður var sagt drukkið
alla ævi. Engum kom til hugar og honum sjálfum hvað sízt, að
þetta mundi nokkru sinni breytast.
Þá bar svo til dag nokkum, að herflokkur kom skálmandi inn í
hverfið, þar sem 0. B. D. átti heima. Sá herflokkur var þó 'hvorki úr
landher eða flota Breta. Með glymjandi lúðrablæstri, dynjandi
bumbuslætti og hljómfögrum söng gekk flokkur úr Hjálpræðishern-
um þarna um. Allir vildu sj á og heyra, hvað um væri að vera. Mig
minnir, að numið væri staðar stutta stund, vitnað um frelsandi kraft
Krists, sem alla gæti frelsað. Ollum var svo boðið að sækja samkom-
ur hjá Hernum á tilteknum stað. Er þar skemmst frá að segja, að
gamli 0. B. D. fór að sækja þessar samkomur, sömuleiðis kona hans
og sonur. Þar mættu þau öll Kristi. Kraftaverk gerðist. Gamli 0. B.
D. varð að nýjum manni alveg eins og Zakkeus. Ævilangir áfengis-
fjötrar féllu af honum sem álagahamur í ævintýri. A honum rættist
orðið, sem ritað er í bihlíunni: „Ef þannig einhver er í Kristi, er
hann ný skepna — ný sköpun mætti líka segja — hið gamla varð
að engu, sjá, það er orðið nýtt.“ (2. Kor. 5. 17.)
Það var atvinna 0. B. D. að bera út blöð. Þegar hann var hættur
að þjóna Bakkusi en farinn að þjóna Kristi, talaði hann um Meist-
ara sinn, hvenær sem hann gat komið því við. Leið hans lá inn í
bjórstofurnar, þar sem hann hafði áður setið og drukkið. Nú kom
hann með blöðin og vitnisburðinn. Ekki fór hjá því, að allir sáu,
að eitthvað hafði gerzt, er gerbreytt hafði gamla 0. B. D., en hvað
skyldi þessi breyting ná djúpt? Þetta varð að reyna. Maður nokkur
þeytti fullri bjórkollu beint í andlit 0. B. D. Hann rauk ekki upp eða
reiddist. Stillilega þerraði hann andlitið með vasaklútnum og hélt
svo sína leið.
Þegar við lesum eða heyrum slíkar sögur sem þessar af þeim
Zakkeusi og gamla 0. B. D., vaknar þá ekki þessi hugsun hjá okk-
ur: „Það, sem Jesús Kristur gerði fyrir þessa menn, það getur hann
líka gert fyrir mig“? Gallar okkar geta legið á öðru sviði en þeirra,
verið á lægra stigi og verið miklu virðulegri í augum manna. En
við megum ekki gleyma því, að í augum Guðs er syndin alltaf synd,
brot á lögum hans, ósamræmi við eðli hans, ósamþykk vilja hans.