Helgafell - 01.09.1944, Síða 235

HOFUNDATAL HELGAFELLS
Þessir höfundar standa að efni þeirra hefta, szm nú kpma út í einu lagi, og verður þó að
láta þeirra ógetið, rúmsins vegna, er lagt hafa af mörþum þýðingar eÖa ritdóma einvör&ungu:
BALDUR ANDRÉSSON. F. 14. apríl 1897.
Stúdent 1917; lauk guðfræðiprófi við háskól-
ann hér 1922. Stundaði tónlistarnám í Leipzig.
Hefur hin síðari ár flutt fyrirlestra við Tón-
listarskólann að staðaldri, haft á hendi ritstjórn
söngmálablaðsins ,,Heimir“, verið um langt
skeið tónlistardómari við Vísi og skrifað margt
í önnur blöð og tímarit um tónlistarmálefni.
BARÐI GUÐMUNDSSON. F. árið 1900 á
Þúfnavöllum í Hörgárdal. Stúdent 1923. Meistara-
próf í norrænum fræðum í Kaupmh. 1929. Sögu-
kennari Menntaskólans í Reykjavík til 1935.
Settur söguprófessor við Háskólann 1930—31.
Þjóðskjalavörður frá 1935. Hefur átt sæti í
Menntamálaráði 13 síðustu árin og tvö undan-
farin ár í úthlutunarnefnd Rithöfundafélags Is-
lands. Ennfremur í stjórn Þjóðvinafélagsins síð-
ustu 10 árin og lengi í verðlaunanefnd Gjafar
Jóns Sigurðssonar. Formaður í hinni íslenzku
endurskoðunarnefnd norrænna sögukennslubóka.
Landkj. alþm. fyrir Alþýðufl. 1942. Fyrst og
fremst er Barði Guðmundsson þó frumlegur
vísindamaður í norrænum sagnfræðum, hug-
myndafrjór, rökfastur og skáldskyggn. Vísinda-
ritgerðir hans hafa birzt í Norsk historisk Tids-
skrift 1926. Andvara 1936—39, Skírni 1936—38
og Helgafelli 1942—44. Merkastar eru sennilega
Njálurannsóþnir hans og greinaflokkur sá um
Uppruna íslenz\rar s\áldmenntar, er Helgafell
hefur flutt að undanförnu og enn er ólokið.
I næstu grein þessa flokks, er ljúka mun í ár-
ganginum 1945, má vænta frumlegra og rök-
studdra niðurstaðna um uppruna íslenzks þjóð-
ernis, er vekja munu mikla athygli leikra sem
lærðra.
BENEDIKT TÓMASSON. F. 1909 á Hólum
í Eyjafirði, sonur Tómasar Benediktssonar
bónda þar, og konu hans, Sigurlínu Einars-
dóttur. Las læknisfræði við háskólann hér. Var
eitt ár kandidat á Landsspítalanum og tvö ár
við framhaldsnám í tauga- og geðsjúkdómum
á Kleppi. Hvarf frá læknisstörfum og gerðist
skólastjóri við Flensborgarskólann haustið 1941.
Hefur íslenzkað Traustir hornsteinar eftir Be-
veridge og Bernskubrek og œsþuþre\, ævisögu
Churchills eftir hann sjálfan.
BERNAL, J. D. Prófessor í eðlisfræði við
Birkbeck College í London. Hefur einkum
fengizt við rannsóknir á gerð kristalla, sér-
staklega í efnum, sem mikilvæg eru frá líf-
fræðilegu sjónarmiði, svo sem hormónum og
eggjahvítuefnum. Jafnframt er hann kunnur fyr-
ir áhuga sinn og lærdóm á mörgum öðrum svið-
um. Fyrir nokkrum árum kom út eftir hann
bókin Social Function of Science, (Routledge),
um verksvið og hlutverk vísindanna í félags-
lífi manna nú á tímum, ein hin merkasta
bók, sem rituð hefur verið á síðustu árum,
enda hefur hún átt mikilsverðan þátt í að móta
skoðanir vísindamanna um það, hversu störf
þeirra megi verða til drýgstra almannaheilla.
BJARNI VILHJÁLMSSON. Sjá Helgafell
III, L—4., bls. 156.
EINAR ÓLAFUR SVEINSSON. F. að Höfða-
brekku í Mýrdal 12. des. 1899, stúdent 1918,
meistari í norrænum fræðum við Hafnarhá-
skóla 1928, vann sér doktorsnafnbót við heim-
spekideild Háskóla Islands 1933. Dr. Einar hef-
ur gefið út Laxdœla sögu, Eyrbyggju og fleiri
Islendingasögur fyrir Fornritafélagið og tekið
saman þjóðkvæða- og ævintýrasöfnin Fagrar
heyr&i ég raddirnar (1942), og Leit ég suður
til landa (1944). Hefur og lagt mikla rækt
við þjóðsöguleg fræði og samið bókina: Um
íslenz\ar þjóðsögur (1940). Meðal annarra
rita hans má nefna Um Njálu (1933), Sturl-
ungaöld (1940) og Á NjálsbúÖ (1943). Hann
tók við ritstjórn S\írnis á síðastl. vori. E. Ó. S.
orti allmikið í skóla, en hefur síðan birt fátt
annað af skáldskap sínum en nokkur kvæði, er
út komu í Stúdentablaðinu á sínum tíma.