Tímarit Máls og menningar - 01.12.1975, Qupperneq 114

Tímarit Máls og menningar
ari Arnórssyni uppteiknanir sínar viðvíkjandi tillögunum). Skrifstofa
heimastjórnarmanna í Breiðfjörðshúsi gerði og gott gagn.
Oánœgja meðal sjálfstœðismanna. Stjórnmálapistlar Björns Jónssonar
Á fundum þessum urðu menn víða varir við, að margir sjálfstæðismenn
eru orðnir mjög óánægðir með Björn ráðherra Jónsson. (Sjá fundarskýrslu
þá er áður var nefnd). Tvo fundi átti hann að sögn með þingflokksmönn-
um sínum rjett eptir komu sína. Hefi eg fengið litlar áreiðanlegar sagnir
af fundi, sem vert sje að greina hjer frá, nema að hjerverandi þingmenn
Sjálfstæðisflokksins ljetu almennt í ljósi við hann, að þeir væru lítt ánægðir
með stjórnaraðgerðir hans, og ljetu hann skilja, að þeim væri ekki mót
skapi, að hann færi frá. Er sagt að hann hafi svarað þeim af fullum hálsi
á fyrri fundinum, sem hann átti með þeim, en á seinni fundinum mun
hann hafa friðmælzt við þá og látið á sjer skilja, að hann mundi hlíta
vilja þingflokksins, þegar hann væri allur kominn saman. En að ráðherra
mun hafa þótt komið í óvænt efni fyrir sig, virðist mega ráða af því, að
hann lætur ísafold XXXVIII. árg. 5. tbl. 25. janúar 1911 birta Nokkra
stjórnmálapistla ráðherra (B. J.) til flokksmanna hans. Hafa þeir mælzt
mjög misjafnlega fyrir meðal flokksmanna hans og fleiri málsmetandi
menn í þeim flokki látið eindregið í ljósi, að þeir hefði alls ekki átt að
birtast, en andstæðingunum hafa þeir gert glatt í skapi, meðfram af því
þeim dylst ekki, að vegur ráðherra hafi varla vaxið í augum flokksmanna
hans eða andstæðinga við útgáfu pistlanna; enda þó að sumt hafi verið úr
þeim dregið, sem Ijet verst í eyrum margra ákafra flokksmanna hans, svo
sem hin mörgu og miklu stóryrði hans í fyrsta brjefinu dags. í Hobro 23.
des. 1910 um hinn hrapallega misskilning sumra þeirra á 14. gr. stjórnar-
skrárinnar. Sem dæmi má nefna, að hann kallar misskilning þeirra „stór-
bagalega meinloku“ og „greinilegustu lögleysu“. Segir og að öllum hafi
verið það ljóst í fyrra, er tekið var það óyndisúrræði, að reyna að fá færðan
þingtímann það langt, að útrynni áður en 6 ára kjörtímabilið væri á enda.
„Það var löglegt. En þetta allsendis ólöglegt."
Það hefir mér legið alla tíð í augum uppi. — Mér fannst ekki vera þar neitt um
að villast, fremur en að 2+2 eru 4. Eg get ekki skýrt fyrir mér frábrugðinn
skilning nokkurra stórmikils metinna flokksbræðra minna öðru vísi en að inn
í þá hafi komist að hálfhugsuðu máli óskiljanleg meinloka, sem þeir hafa orðið
svo heillaðir af, að eigi fá hana úr huga sér slitið. —
352