Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1975, Blaðsíða 23

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1975, Blaðsíða 23
Er vit í vísindum? hverju tæknibragði sem tiltekinn málari, tónskáld eða leikritahöfundur finnur upp á.25 Þessi þrjú viðmiðshugtök má kannski nefna þremur nöfnum: hið fyrsta hefðarspeki, annað hefðarveldi, hið þriðja hefðarmið. Og má þá koma nokkrum orðum að kenningu Kuhns um hefðbundin vísindi. Hefðbundin vísindi stjórnast af viðmiðum, segir hann. Með mínum orðum eru slík vísindi iðkuð á vettvangi hefðarvelda og mótuð af hefðarspeki sem ræðst að drjúgu leyti af hefðarmiðum. Og af þessum orðum einum geta menn ef til vill ráðið hvers vegna Popper er svo uppsigað við kenninguna um hefðbundin vísindi: ef máttur hefðarinnar í vísindum er svo mikill sem Kuhn vill vera láta, þá virðist ekki ýkjalangt í það að alls enginn greinar- munur verði lengur gerður á vísindum og gervivísindum: þar sé aðeins um ólíkar hefðir að tefla. En nú mundu flestir vilja krefjast nánari skýringa. Ég skal reyna. Hug- takið ,hefðarspeki‘ hef ég ekki eftir Kuhn, heldur eftir John Kenneth Gal- braith sem hefur það um kerfisbundnar hugmyndir, einkum um þjóð- félagsmál, sem menn halda tryggð við af öllum mætti vanans, hvað svo sem raunhæfu gildi þeirra líður við síbreytilegar aðstæður.26 Ég þarf ekki að nefna dæmi slíkrar hefðarspeki: þeir sem ekki kannast við hana fyrir geta hlustað á forusmgreinar dagblaðanna í útvarpinu í fyrramálið. En til marks um veldi hefðarspeki í vísindum mun ég láta mér nægja að leiða fram tvö vitni. I formála að Uppruna tegundanna segir Darwin: „Þótt ég sé sannfærður um kenningu þessarar bókar, þá á ég alls ekki von á að reyndir náttúrufræðingar láti sannfærast: til þess vita þeir of mikið og hafa vanizt því að líta það sem þeir vita allt öðrum augum en ég geri hér. En ég treysti á framtíðina, á unga menn sem lesa bók mína óspjöll- uðum augum.“ Og Max Planck segir í ævisögu sinni: „Vísindaleg kenn- ing öðlast ekki viðurkenningu vegna þess að fræðimenn taki rökum og geti skoðað viðfangsefni sín í nýju ljósi, heldur vegna hins að fræðimenn deyja eins og aðrir menn, og ný kynslóð hefur aðrar og betri aðstæður til að kingja kenningunni.“27 I þessum tveimur tilvitnunum birtist ekki mikið traust til hinnar gagnrýnu skynsemi. Hugtakið ,hefðarveldi‘ er félagsfræðilegt hugtak, sagði ég. Hefðarveldin sem Kuhn hefur í huga eru stofnanir á borð við rannsóknaráð og háskóla- deildir, fræðileg tímarit og málskrafsmót fræðimanna. A okkar dögum eru slík hefðarveldi auðvitað mörg og margvísleg, og skipuleg könnun þeirra 261
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.