Skírnir - 01.01.1947, Qupperneq 141

Skírnir
Úr Samdrykkjunni
139
óðs og hinna annara góðskálda, prísandi þau sæl fyrir
það, að þau hafa slík afkvæmi eftir sig látið, er tryggja
þeim ódauðlegan orðstír og endurminning, svo sem þau og
sjálf eru ódauðleg. Eða þá slík börn, sem Lýkúrgos hefir
látið eftir sig á Lakverjalandi, frelsendur Lakverjalands
og gjörvalls Grikklands (Hellas), mætti segja. Þá er líka
Sólon heiðraður hjá ykkur fyrir getnað laganna og margir
aðrir menn annars staðar bæði meðal Hellena og Barbara,
þeir er margar dyggðir hafa getið og mörg fögur verk
unnið; þeim hafa líka þegar verið reist mörg hof vegna
slíkra barna, en engum vegna mannlegra (jarðneskra)
barna.
í slíka fræðslu um ástareðlið mundir þú nú, ef til vill,
geta orðið inn vígður, Sókrates minn! en hvort þú mundir
vera vaxinn hinni fullkomnu, hinni æðri vígslu, sem hin
hefir fyrir markmið, ef rétt er að farið, það veit eg ekki.
En allt um það mun eg skýra frá henni og ekki láta mitt
eftir liggja; reyn þú að fylgjast með, ef þú getur. Sá, sem
sé,“ mælti hún, „er rétta tilburði hefir að þessu, hann
verður í æskunni að byrja á því að snúa sér að fögrum
líkömum og mun hann að vísu, ef leiðtoginn leiðbeinir
réttilega, (aðeins) elska einn líkama og geta þar af sér
fagurlegar ræður; því næst mun hann við kannast, að
fegurð eins líkama er systurlega samborin fegurð annars
líkama, og eigi menn að elta það, sem fagurt er ásýndum,
þá mundi það vera mikil óskynsemi að álíta ekki fegurð
allra líkama fyrir eina og hina sömu, og er hann hefir
komizt á þá skoðun, ber honum að gerast elskari allra
fagurra líkama, en láta af ofurástinni á einum einstökum
líkama, með því að hann virðir slíkt vettugi og fyrirlítur
það; þar næst ber honum að meta fegurðina í sálunum
miklu meira en þá, sem líkaminn hefir til að bera, svo ef
einhver er sálargæðum búinn, en litlum líkamsblóma, þá
lætur hann það vera sér nóg og elskar hann og lætur sér
annt um hann og fæðir af sér ræður, sem betra hina ungu,
svo að hann finni sig knúðan til að virða fyrir sér hið
fagra í ástundunum og siðum, skilja, að allt fagurt er