Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2018, Page 85

87
ákærði að kærandi hafi verið mótfallin atlotum sínum í fyrstu og að hann
hefði lagt hönd sína yfir munn hennar. Hann hélt því hins vegar fram að
hún hefði verið samþykk samförum, en hún sagði hann hafa neytt sig til
samræðis gegn vilja sínum. Hæstiréttur tekur fram í niðurstöðum sínum að
ákærði hafi haldið því staðfastlega fram að samfarir hans við kæranda hafi
verið með hennar samþykki, þótt hún hafi að vísu andmælt eitthvað í fyrstu,
en talið er sannað að hún hafi mótmælt þar sem um samhljóma vitnisburð
beggja var að ræða. Hæstiréttur fjallar þó ekkert frekar um að konan hafi
verið mótfallin heldur gerir þvert á móti lítið úr því. Konan virðist með
öðrum orðum stöðugt þurfa að minna á það í gegnum kynmökin að hún sé
þeim ósamþykk. Sannað var að ákærði hélt um munn hennar og benti roði
í kringum munn hennar einnig til þess. Sýkna Hæstaréttar endurspeglar
þá mýtu að konur séu erfiðar í kynlífsathöfnum, vilji láta ganga á eftir sér
og séu óvirkir gerendur í kynlífi.
Aldursmunur og aflsmunur
Árið 1995 féll Hrd. 1995 bls. 3089 en þar var um að ræða unga stúlku sem
aldrei hafði stundað kynlíf áður. Í málinu var ákærði, 22 ára sjómaður, sak­
felldur fyrir að hafa þröngvað 16 ára gamalli stúlku til holdlegs samræðis
í beitingaskúr en fáheyrt er að starfsgrein ákærða sé tekin fram í þeim
dómum sem til skoðunar eru. Í Hæstarétti var niðurstaða héraðsdóms
staðfest en refsing ákærða þyngd. Í niðurstöðum héraðsdóms er tekið fram
að stúlkan hafi verið „óspjölluð“ og að ólíklegt sé að beitingaskúr sé staður
við hæfi til þess að stunda kynlíf í fyrsta skipti, en í niðurstöðunum segir:
Þá er vert að líta til þess, að kærandi var óspjölluð er hinn kærði
atburður gerðist, og þykir sá framburður ákærða ótrúverðugur, að
hún hafi óskað eftir fyrstu samförum sínum í því umhverfi og með
þeim aðdraganda, sem ákærði hefur borið um, ekki síst með tilliti til
þess, að ákærði og kærandi þekktust ekki.
Vissulega er ólíklegt að kona sem aldrei hefur stundað kynmök áður kjósi
að gera það í skúr með ókunnugum manni, en sönnunarfærslan er var­
hugaverð. Megináherslan er á að konan hafði aldrei áður haft kynmök. Í
hvaða sporum hefði kona verið sem hafði haft kynmök áður? Ætti hún á
hættu að vera druslusmánuð? Í dóminum hefur orðið „óspjölluð“ ákveðið
gildi í sönnunarfærslunni. Má draga þá ályktun að kona sem er „óspjölluð“
„HúN REyNdi EKKi Að KALLA Á HJÁLP …“