Úrval - 01.12.1945, Side 34

Úrval - 01.12.1945, Side 34
32 URVAL Með frönsku stjórnarbylt- ingunni hverfur hirðmaðurinn og þá um leið hverfur aðgrein- ingin milli aðalsmannsins og hins venjulega borgara. Þetta var þó auðvitað ekki sigur lýð- ræðisins heldur lágaðalsins. Nú voru raunveruiega aðeins tvær stéttir til: lágaðallinn og almúginn. Allir, sem voru fyrir ofan sérstaka tröppu í þjóðfélaginu og hlýddu vissum reglum og kreddmn, voru „gentlemen." Hertogi var ekk- ert hærra settur en þeir, og hann hefði ekki dirfst að nota tignarmerki sín á strætum úti á nítjándu öld eins og sjálfsagt hefði þótt einni öld áður. Þeir, sem töldust til lágaðalsins, klæddust óbrotnum fötum (því einfaldari og óbrotnari, þeim mun betra), og ,,gentlemen“ stærðu sig ekki lengur af út- saumuðum rósum á treyjuerm- unum heldur af skraddaramerk- inu í innanverðum jakkavasan- um. Stéttagreiningin, sem lág- aðalinn vildi viðhalda, birtist í sniði fatanna og smáeinkennum á þeim. Karlmannabúningurinn var engu að síður byggður á valdalögmálinu, en að vísu í mildara formi en áður. Gegnum aldirnar hefir ginn- ingarlögmáiið verið hið ríkj- andi lögmál kvenbúningsins. En það náði fyrst hámarki sínu við frönsku konungshirðimar á fimmtándu öld. Þar fór kven- fólk fyrst að ganga í flegnum kjólum, tók að beita nýjungum í klæðaburði einungis vegna nýjunganna, og má þá segja, að hin eiginlega tízka sé upprann- in þar. Raunveruleg tízka grundvallast ætíð á ginningar- lögmálinu. Aðferðin byggist á hinum „breytilegu kynhrifa svæðum“, sem sálfræðingar nefna svo; það er að segja, hún leggur áherzlu á einn hluta kvenlegrar fegurður eftir annan, og skiftir jafnan um, þegar vaninn hefir dregið úr áhrifunum. Tízkan fór smám saman að breiðast út, en hægt fyrst í stað, því að konur og dætur borgara- stéttarinnar, urðu að vinna engu síður en sveitakonur, og gætti nytjalögmálsins því í kiæðnaði þeirra fram á átjándu öld. Það var ekki fyrr en á tímum iðn- byltingarinnar að borgarastétt- in losnaði að miklu leyti við heimilisstörfin, svo sem bakstur og brugg, saumaskap og spuna, sem verið hafði verk kvenna frá ómunatíð, og þá komst
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.