Úrval - 01.12.1945, Page 34

Úrval - 01.12.1945, Page 34
32 URVAL Með frönsku stjórnarbylt- ingunni hverfur hirðmaðurinn og þá um leið hverfur aðgrein- ingin milli aðalsmannsins og hins venjulega borgara. Þetta var þó auðvitað ekki sigur lýð- ræðisins heldur lágaðalsins. Nú voru raunveruiega aðeins tvær stéttir til: lágaðallinn og almúginn. Allir, sem voru fyrir ofan sérstaka tröppu í þjóðfélaginu og hlýddu vissum reglum og kreddmn, voru „gentlemen." Hertogi var ekk- ert hærra settur en þeir, og hann hefði ekki dirfst að nota tignarmerki sín á strætum úti á nítjándu öld eins og sjálfsagt hefði þótt einni öld áður. Þeir, sem töldust til lágaðalsins, klæddust óbrotnum fötum (því einfaldari og óbrotnari, þeim mun betra), og ,,gentlemen“ stærðu sig ekki lengur af út- saumuðum rósum á treyjuerm- unum heldur af skraddaramerk- inu í innanverðum jakkavasan- um. Stéttagreiningin, sem lág- aðalinn vildi viðhalda, birtist í sniði fatanna og smáeinkennum á þeim. Karlmannabúningurinn var engu að síður byggður á valdalögmálinu, en að vísu í mildara formi en áður. Gegnum aldirnar hefir ginn- ingarlögmáiið verið hið ríkj- andi lögmál kvenbúningsins. En það náði fyrst hámarki sínu við frönsku konungshirðimar á fimmtándu öld. Þar fór kven- fólk fyrst að ganga í flegnum kjólum, tók að beita nýjungum í klæðaburði einungis vegna nýjunganna, og má þá segja, að hin eiginlega tízka sé upprann- in þar. Raunveruleg tízka grundvallast ætíð á ginningar- lögmálinu. Aðferðin byggist á hinum „breytilegu kynhrifa svæðum“, sem sálfræðingar nefna svo; það er að segja, hún leggur áherzlu á einn hluta kvenlegrar fegurður eftir annan, og skiftir jafnan um, þegar vaninn hefir dregið úr áhrifunum. Tízkan fór smám saman að breiðast út, en hægt fyrst í stað, því að konur og dætur borgara- stéttarinnar, urðu að vinna engu síður en sveitakonur, og gætti nytjalögmálsins því í kiæðnaði þeirra fram á átjándu öld. Það var ekki fyrr en á tímum iðn- byltingarinnar að borgarastétt- in losnaði að miklu leyti við heimilisstörfin, svo sem bakstur og brugg, saumaskap og spuna, sem verið hafði verk kvenna frá ómunatíð, og þá komst
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.