Úrval - 01.12.1945, Side 129

Úrval - 01.12.1945, Side 129
Vísindamenn við kjamorkustöðina í Oak Ridgo hafa skril’að „Saturday Review of Riterature" eftirfarandi — Herra ritstjóri. VIÐ sendum yður þetta bréf vegna mikils áhuga yðar og afskipta af því vandamáli, hversu skuli gæta hinnar eyðileggjandi atómorku. Við vísindamennirnir, sem að yfir- lögðu ráði lögðum skerf til fram- leiðslu atómorkunnar og atóm- sprengjunnar, finnum mjög til þeirr- ar ábyrgðar, sem við lögðum okkur á herðar með því að hjálpa til að skapa þetta afl, sem fyrst var notað sem vopn til eyðileggingar. Af þess- ari ábyrgð vita nú allir menn í öll- um löndum. Þessvegna finnst okkur nauðsynlegt, að sérhverjum einstak- lingi séu gefin til kynna þau algeru nýju skilyrði, sem þetta afl setur þjóðum heimsins og sambandinu þeirra á meðal. Við hvorki viljum né getum talað sem alþjóðlegir stjórnfræðingar eða stjórnmálamenn, en við erum samt vísindamennirnir, sem framleiddum vopnið, og höfum þessvegna yfir að ráða sérstakri þekkingu, sem er mjög vel fallin til að marka stjórnarstefnu lands okkai- með tilliti til hinnar stór- feldu þróunar, sem orðið hefir. Enginn einstaklingur, hópur manna eða þjóð getur haldið leyndmn nýjum, vísindalegum uppfinningum, meðan. mannshuganmn er nokkurs staðar unt að starfa. Að því er þetta mái varðar, voru grundvallarkenningar um atómorkuna og beizlun hennar alkunnar áður en fyrirætlunum okkar var komið i framkvæmd. Einu „leyndarmálin," sem eru eftir, eru tæknilegs eðlis og ýmis atriöi, er snerta vélfræði, um vinnuaðferðir, verksmiðjur og útbúnað. I skýrslu Smyth er greint frá þeirri staðreynd, að ýmsar mismunandi aðferðir hefði verið notaðar með árangri við þess- ar áætlanir, og það er líka staðreynd, að hægt er að gera sjálfstæðar til- raunir eftir öðrum leiðum, þar sem fyrirfram er vitað, að hægt er að ná takmarkinu, og í þriðja lagi er full- víst, að mörg lönd eiga vísindamenn og efni, sem nauðsynleg eru til fram- leiöslunnar. Þetta gerir það fullvíst, að innan fárra ára verða sömu afrek fegurð og dásemd þess, að vera lifandi, og að geta lagt einfalt mat á gildi hlutanna. Þetta skeði fyrir fjórum árum. Sið- menningin hefir ekki breytt hugmyndum mínum. Ég lifi ein- faldara lífi nú en áður, og nýt. meiri friðar.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.