Úrval - 01.12.1945, Page 129

Úrval - 01.12.1945, Page 129
Vísindamenn við kjamorkustöðina í Oak Ridgo hafa skril’að „Saturday Review of Riterature" eftirfarandi — Herra ritstjóri. VIÐ sendum yður þetta bréf vegna mikils áhuga yðar og afskipta af því vandamáli, hversu skuli gæta hinnar eyðileggjandi atómorku. Við vísindamennirnir, sem að yfir- lögðu ráði lögðum skerf til fram- leiðslu atómorkunnar og atóm- sprengjunnar, finnum mjög til þeirr- ar ábyrgðar, sem við lögðum okkur á herðar með því að hjálpa til að skapa þetta afl, sem fyrst var notað sem vopn til eyðileggingar. Af þess- ari ábyrgð vita nú allir menn í öll- um löndum. Þessvegna finnst okkur nauðsynlegt, að sérhverjum einstak- lingi séu gefin til kynna þau algeru nýju skilyrði, sem þetta afl setur þjóðum heimsins og sambandinu þeirra á meðal. Við hvorki viljum né getum talað sem alþjóðlegir stjórnfræðingar eða stjórnmálamenn, en við erum samt vísindamennirnir, sem framleiddum vopnið, og höfum þessvegna yfir að ráða sérstakri þekkingu, sem er mjög vel fallin til að marka stjórnarstefnu lands okkai- með tilliti til hinnar stór- feldu þróunar, sem orðið hefir. Enginn einstaklingur, hópur manna eða þjóð getur haldið leyndmn nýjum, vísindalegum uppfinningum, meðan. mannshuganmn er nokkurs staðar unt að starfa. Að því er þetta mái varðar, voru grundvallarkenningar um atómorkuna og beizlun hennar alkunnar áður en fyrirætlunum okkar var komið i framkvæmd. Einu „leyndarmálin," sem eru eftir, eru tæknilegs eðlis og ýmis atriöi, er snerta vélfræði, um vinnuaðferðir, verksmiðjur og útbúnað. I skýrslu Smyth er greint frá þeirri staðreynd, að ýmsar mismunandi aðferðir hefði verið notaðar með árangri við þess- ar áætlanir, og það er líka staðreynd, að hægt er að gera sjálfstæðar til- raunir eftir öðrum leiðum, þar sem fyrirfram er vitað, að hægt er að ná takmarkinu, og í þriðja lagi er full- víst, að mörg lönd eiga vísindamenn og efni, sem nauðsynleg eru til fram- leiöslunnar. Þetta gerir það fullvíst, að innan fárra ára verða sömu afrek fegurð og dásemd þess, að vera lifandi, og að geta lagt einfalt mat á gildi hlutanna. Þetta skeði fyrir fjórum árum. Sið- menningin hefir ekki breytt hugmyndum mínum. Ég lifi ein- faldara lífi nú en áður, og nýt. meiri friðar.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.