Úrval - 01.10.1947, Side 28

Úrval - 01.10.1947, Side 28
26 ÍTRVAL að mönnunum engu síður en sýklunum. Fyrsti vitnisburðurinn um gildi streptomycins barst frá Mayo-sjúkrahúsinu alkunna, en þangað hafði Waksman sent lyfið fyrst til reynslu. Tólf nag- grísir voru sýktir með berkla- sýklum, en síðan var fjórum þeirra gefið streptomycin. Eftir fimmtíu og fjóra daga voru dýrin, sem lyfið höfðu fengið, enn lifandi og frísk, en hin voru öll dauð eða mjög langt leidd. Síðar voru dýrin, sem eftir lifðu, drepin og krufin, og kom þá í ljós, að sjúkdómurinn var ýmist stöðvaður eða með öllu horfinn. Naggrísir eru ákaf- lega næmir fyrir berklum og láta mjög á sjá á nokkrum vik- um. Þess vegna virtizt það lofa góðu, að grísunum batnaði sjúk- dómurinn, þegar þeim hafði ver- ið gefið lyfið. Næsta skrefið var að reyna lyfið á mönnum. Enginn vissi, í hve stórum skömmtum lyfið skyldi gefið né á hvern hátt. En vísindamenn beita sérstakri að- ferð í slíkum tilfellum. Þeir reyna lyfið fyrst á þeim sjúk- lingum, sem fyrirfram er vitað, að muni deyja hvort sem er — og þeir velja helzt þá sjúklinga, sem munu deyja innan nokkurra klukkustunda eða daga. Þetta er harðneskjuleg að- ferð, en ef illa fer, getur vísinda- maðurinn haft góða samvizku. Tvær tegundir berkla áttu hér vel við — heilahimnuberklar og útsæðisberklar, sem draga nafn sitt af því, að sýkillinn ræðst á nálega öll líffæri og myndar í þeim bólguhnúta. Þeir, sem veikjast af útsæðis- berklum, deyja venjulega innan fjögurra til sex vikna. Þegar um heilahimnuberkla er að ræða, ræðst berklasýkillinn á heilann og mænuna. Hvor- tveggja tegundin má teljast banvæn. Lítil telpa var að deyja úr heilaberklum í Mayo-sjúkrahús- inu, þegar dr. Hinshaw var að undirbúa tilraunina. I von um að streptomycin kynni að koma að notum, dældi hann lyfinu í vöðva telpunnar á nokkurra klukkustunda fresti, en það er nauðsynlegt að dæla lyfinu svo oft, af því að það skilst úr líkamanum jafnóðum. Það væri ánægjulegt að geta skýrt frá því, að barninu hefði bráðbatn- að við lyfið. En svo var ekki. 1 fyrstu virtist barninu skána, hitinn lækkaði ofurlítið, og önn-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.