Úrval - 01.10.1947, Blaðsíða 124

Úrval - 01.10.1947, Blaðsíða 124
122 TjRVALi Því var eins varið með Jesú. I sama bili og Júdas kyssti hann á kinnina, hefir hann endur- heimt sálarró sína og yfirburði. Svo hefir hann borizt áfram í voldugri bylgju, sem að lokum bar hann út í dauðann. Hún hef- ir risið svo máttug í huga hans, að hann hefir aldrei bifast eða svignað þaðan í frá. Þegar hann stóð andspænis böðlum sínum, var hann ekki lengur af þessum heimi. Honum hefir fundizt hann vera svo frjáls og upphafinn, að hann hefir ekki getað séð þá með mannlegum augum, heldur hefir hann litið þá með ósegjanlegri yfirburðar- kennd og umburðarlyndi, sem ávalt er því samfara, þegar maður getur eygt hin þröngu sjónarmið, sem aðrir hafa og breyta eftir. Maður sér heiminn frá nýju sjónarmiði, hátt hafinn yfir það sem nefnt er þjáningar og ótti. Maður getur ekki heldur hatað. Þeir, sem eru manni nákomnir, eru f jarri á slíkum augnablikum og maður getur aðeins hugsað hlýlega til þeirra í svip, en helgustu hugsjónir vaxa, sálin og hugsjónirnar verða eitt. Jesú fann gervallt líf sitt lifa á ný í hinni síðustu, magn- þrungnu einbeitingu alls hins máttugasta, sem í honum bjó. Óttinn kemur innanfrá, og ef maður reynir um of að gera mann óttasleginn, getur svo farið, að hann komist út fyrir takmörk óttans, að sálarástand hans verði þannig að kvalararnir nái ekki til hans. Nú eru páskar, og ég hefi fengið matarböggul frá Nis í dag — það var indælt. Ég skrifaði í gær, að maður væri svo yfir allt hafinn á slík- um augnabiikum, að maður gæti aðeins sent nánustu vinum hlýjar hugsanir í svip, en helg- ustu hugsjónir yxu og yrði öllu ráðandi í sál manns. Þú mátt nú ekki misskilja mig, því að þetta er ekki satt, en varðveittu áhrifin sem þetta hefir haft, og lestu svo áfram og láttu áhrifin renna saman, þá skilst það kannske betur. Á slíku augnabliki er maður eins og stórt, titrandi dýr, sem er algerlega hreint. Það er eng- inn skuggi, ekkerthaturogengin reiði, því að slíkt getur ekki dafnað í algerum hreinleika og einfaldleika. Það er eins og hjartað opnist og lítill, grænn sproti byrjar að vaxa. Á slík- um augnablikum er maður
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.