Úrval - 01.10.1947, Blaðsíða 120

Úrval - 01.10.1947, Blaðsíða 120
118 TÍRVALi lánað honum herbergið, án þess að mér væri kunnugt um hvað til stæði. Þá væri ég frjáls mað- ur í dag. Það getur að vísu haft sína þýðingu, að ég er hér. Það er mín skoðun, að ég hafi af- rekað eitthvað með því, ef til vill miklu meira en áður. Ég kem að því aftur, sem ég byrjaði á. Þú segir, að ég hafi ekki brugðizt vonum þínum. Elsku mamma, farðu nú ekki að hrósa sjálfri þér, því að ég veit vel, hvaðan ég hefi erft ævin- týraþrána eða lífsþrána ... Ég veit, að þér finnst þetta heldur ekki hrósvert. Það er indælt, en við breytum svona, af því að við getum ekki breytt öðruvísi, og vegna þess að það gerir okkur hamingjusöm; því í rauninni er- um við ákaflega eigingjörn og breytum einungis eftir boðum hjartans. Við getum ekki þakk- að okkur það, þó að við höfum verið svo heppin að öðlast hrein hjörtu. Þinn sonur. P. s. Þið eruð enn á þeirri skoðun, að það sé eitthvað stór- kostlegt við þetta. Það er ekki rétt. Það er rétt eins og að koma úr einu herbergi í annað, þar sem húsgögnin eru öðruvísi. Það er óþarfi að kenna í brjósti um mann, þó að hann hafi skipt um húsgögn. Þú segir, að mig skorti eitt, til þess að komast áfram. Ég hefi ekki minnstu. hugmynd um hvað „áfram“ þýðir. Ég hefi oft velt þessari spurningu fyrir mér: „Hjvað ætlar þú þér að verða, hvaða stöðu í þjóðfé- laginu getur þú hreppt?“ Og ég get engu svarað, nema þá flakk- ari eða ævintýramaður. Ég hélt löngum áður, að ég gæti orðið rithöfundur, en ég er kom- inn á þá skoðun, að ég sé allt of laus í rásinni og muni verða það um mörg ókomin ár. Ég er vandræðabarnið, sem ekki þráir neitt sérstakt, og vill ekki leggja neitt fyrir sig nema það, sem því dettur í hug þá stundina ... Veslings Hanna, munu margir hugsa, en ég held, að hún hafi sætt sig við þessa hörmung. Vestra fangelsi 21. jan. 1945. (smyglað út). Elsku Hanna, ég var einmitt að hugsa um, hve yndisleg kona þú værir, það er svo margt, sem ég kann að meta og elska í fari þínu, þegar við höfum verið að- skilin um stund. Þú ert svo laus við að láta það hafa áhrif á þig,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.