Úrval - 01.10.1947, Blaðsíða 75

Úrval - 01.10.1947, Blaðsíða 75
LlF — EINS OG GENGUR 73 getum við allt eins komizt að þeirri niðurstöðu, að þær séu næstum allar fyrirhafnarlitlar, jafnvel fyrirhafnarlausar. Við þurfum ekki að reyna mikið á okkur til þess að sjá allt, sem umhverfis okkur er; við þurf- um ekki annað en opna augun, og án minnstu fyrirhafnar birtist okkur heill heimur Ijóss og lita. Og meira en það: við getum jafnauðveldlega þurrkað þetta út með því einu að loka augunum. Ef við viljum ljósið, þá opnum við augun, ef við kjósum myrkrið, þá lokum við þeim. Þannig er það með öll skilningarvitin. Þau starfa fyrir okkur, við þurfum aðeins að skipa þeim fyrir verkum. Að því er ég bezt fæ séð er aðeins eitt í lífinu, sem er erfitt: það er að hreyfa sig. Það er ekki jafnfyrirhafnarlítið að hreyfa sig og að sjá, heyra, snerta eða finna lykt og bragð. Við hugsum jafnvel án nokk- urra erfiðleika, nema þegar við vitum ekki, hvað við erum að hugsa um. Hugsunin er að verða einskonar sjötta skiln- ingarvit, sem jafnvel öldungar geta beitt án minnstu fyrirhafn- ar. Það er fernt, sem við verð- um að gera, ef við viljum halda lífi: anda, eta, drekka og sofa. Ef við vanrækjum eitthvað af þessu, deyjum við. Og hvað er svo dauðinn ? Allt lífið er aðeins undirbúningur undir dauðann, því að fæðingin er frumorsök dauðans, og ef dauðinn er ekki nógu góð laun fyrir að vera gott og hlýðið barn, hvað er hann þá? Að hreyfa sig, mat- ast og drekka er vissulega erf- iði og fyrirhöfn, og að þetta fyrirhafnarlausa kraftaverk, sem við köllum líf, skuli hafa lagt þetta erfiði á okkur, er of- vaxið mínum skilningi. Og hvað um nauðsynina á því að borða? Þegar við opn- um augun, mettast þau sam- stundis af sýn þess, sem fram undan þeim er; eins ætti að vera um munninn, þegar við opnum hann, ætti hann samstundis að fyllast af hitaeiningum og víta- mínum. Þetta væri ekkert meira kraftaverk en sjónin, heyrnin og snertingin, sem hvert um sig leysa sitt hlutverk af hendi án þess að ónáða okkur á nokk- urn hátt. Ef næringin væri jafnfyrirhafnarlaus, þyrftum við ekki að skipta okkur af neinu framar, og við mundum lifa til eilífðar, ef við kærðum okkur um. Það mætti kannske
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.