Úrval - 01.10.1947, Side 124

Úrval - 01.10.1947, Side 124
122 TjRVALi Því var eins varið með Jesú. I sama bili og Júdas kyssti hann á kinnina, hefir hann endur- heimt sálarró sína og yfirburði. Svo hefir hann borizt áfram í voldugri bylgju, sem að lokum bar hann út í dauðann. Hún hef- ir risið svo máttug í huga hans, að hann hefir aldrei bifast eða svignað þaðan í frá. Þegar hann stóð andspænis böðlum sínum, var hann ekki lengur af þessum heimi. Honum hefir fundizt hann vera svo frjáls og upphafinn, að hann hefir ekki getað séð þá með mannlegum augum, heldur hefir hann litið þá með ósegjanlegri yfirburðar- kennd og umburðarlyndi, sem ávalt er því samfara, þegar maður getur eygt hin þröngu sjónarmið, sem aðrir hafa og breyta eftir. Maður sér heiminn frá nýju sjónarmiði, hátt hafinn yfir það sem nefnt er þjáningar og ótti. Maður getur ekki heldur hatað. Þeir, sem eru manni nákomnir, eru f jarri á slíkum augnablikum og maður getur aðeins hugsað hlýlega til þeirra í svip, en helgustu hugsjónir vaxa, sálin og hugsjónirnar verða eitt. Jesú fann gervallt líf sitt lifa á ný í hinni síðustu, magn- þrungnu einbeitingu alls hins máttugasta, sem í honum bjó. Óttinn kemur innanfrá, og ef maður reynir um of að gera mann óttasleginn, getur svo farið, að hann komist út fyrir takmörk óttans, að sálarástand hans verði þannig að kvalararnir nái ekki til hans. Nú eru páskar, og ég hefi fengið matarböggul frá Nis í dag — það var indælt. Ég skrifaði í gær, að maður væri svo yfir allt hafinn á slík- um augnabiikum, að maður gæti aðeins sent nánustu vinum hlýjar hugsanir í svip, en helg- ustu hugsjónir yxu og yrði öllu ráðandi í sál manns. Þú mátt nú ekki misskilja mig, því að þetta er ekki satt, en varðveittu áhrifin sem þetta hefir haft, og lestu svo áfram og láttu áhrifin renna saman, þá skilst það kannske betur. Á slíku augnabliki er maður eins og stórt, titrandi dýr, sem er algerlega hreint. Það er eng- inn skuggi, ekkerthaturogengin reiði, því að slíkt getur ekki dafnað í algerum hreinleika og einfaldleika. Það er eins og hjartað opnist og lítill, grænn sproti byrjar að vaxa. Á slík- um augnablikum er maður
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.