Úrval - 01.12.1947, Side 14

12
ÚRVAL
Allt í einu byrjum við að
hrapa. Ég lít niður og sé járn-
brautarlínur, rauð múrsteinshús,
verksmiðjureykháfa og síma-
staura. Ég vissi alltaf, að svona
mundi fara.
Lokinn á sprengiholi bak-
borðsvélarinnar hefur rifnað af.
Við erum að nauðlenda. Ég gref
neglurnar aftur ofan í áklæði
setunnar og loka augunum. Það
heyrist hlunkur, lágur skrækur
— rákumst við á kú? — og svo
dettur allt í dúnalogn. Við erum
lifandi, en hvar?
Ég opna augun og við erum
á stéttinni fyrir utan flugstöð-
ina. Það er verið að ýta stiga
að vélinni.
Ég geng niður stigann og reigi
mig svolítið. Fjöldi manns stend-
ur við girðinguna og starir opn-
um munni. Og það er ekkert
undarlegt, þótt þeir stari. Þeir
eru að horfa á eina af þessum
hugdjörfu hetjum loftsins — í
Dublin f yrir rúmri klukkustund:
nú í Northolt flughöfn, rétt eins
og að drekka vatn.
Eins og ég hef alltaf sagt:
flugvélin er öruggasta, hrað-
fleygasta og þægilegasta sam-
göngutæki, sem til er í heimin-
um.
CS5 ★ CV3
Leiðbeiningar um notkun.
Margar amerískar vefnaðarvöruverksmiðjur, sem voru önn-
um kafnar við að framleiða fallhlífar á stríðsárunum, áttu mikl-
ar birgðir af þeim, þegar stríðinu lauk. Beztu tegundir af nylon
eða silki eru notaðar í fallhlífar, og var framleiðendum því
ekki skotaskuld úr þvi að búa til ýmiskonar kvenfatnað úr þeim.
Einn framleiðandinn hjó til úr þeim silkimjúkar buxur.
Buxur þessar þóttu góðar og ódýrar og voru mjög eftirsóttar.
En það var vafasöm auglýsing, þegar það fréttist, að á bux-
um, sem hefðarfrú ein keypti, hefði staðið skýrum stöfum:
,,Teljið upp að tíu áður en þér kippið í strenginn."
— Jobber Topics.
* * *
Næsta hlutverk.
Við höfum nú lært að fljúga um loftin eins og fuglamir og
sjmda í djúpi hafsins eins og fiskarnir, — hvemig væri, ef við
lærðum nú að ganga um jörðina eins og menn ?
— North Bay Daily Nugget.